Auteur: roboverduin

Vandaag varen we terug van Muiden naar Enkhuizen. Er was een redelijke dag voorspeld, maar het is grauw en het miezert. In het begin is de wind nog stevig om al snel terug te zakken naar een dikke vier. We hebben de wind van achteren en varen comfortabel naar Enkhuizen. Wel dikke kleding aan 🌧.

De hele dag door what’s appen we regelmatig met Edwin die met Johan van de Scapa een eigen rondje om Noord-Holland vaart. Twee maanden geleden heeft Rob nog samen met Edwin de officiële Ronde om Noord-Holland gevaren. Wij zijn onderweg naar het clubhuis van EWVA dat vanmiddag open is, maar dat gaan zij helaas niet meer redden. Ze zijn om 12:00 uur uit IJmuiden vertrokken. Het is uiteraard weer gezellig in het clubhuis en even overwegen we om vannacht in Enkhuizen te blijven, maar gaan uiteindelijk toch naar huis. Daar kunnen we nog heel even in de zon zitten die toch nog te voorschijn is gekomen. Een mooie afsluiting van drie weken vakantie.

Tocht: 25 nm
Totaal: 533 nm

We slapen uit tot 10:00. Tamelijk uniek voor ons. Na koffie en douche varen we uit en gaan voor Volendam voor anker. Daar brunchen we op ons gemak en zitten we de onverwachts opkomende regen uit. Dat was niet gepland! Zon zou er zijn 😡. Na een uurtje is het droog en varen we naar Muiden. Gisteren hebben we nog speciaal de vlag gewassen. Die heeft al twee weken een innige relatie met de buitenboordmotor die achter op de boot hangt en zit daardoor volledig onder het smeer. In de thuis haven van de Groene Draeck moet je toch een beetje fatsoenlijke vlag hebben 🙃🇪🇬👑. Echt schoon is de vlag niet geworden, maar het kan er net mee door.

In Muiden is het lekker zitten aan de kade bij de sluis en later bij het clubgebouw. Het is niet meer zo warm, maar in de zon is het prima te doen.

Tocht: 12 nm
Totaal: 508 nm

In de ochtend halen we eerst de genua naar beneden. In het achterlijk zit een scheur en die moet geplakt worden. In het najaar kan het zeil wel naar de zeilmaker om helemaal nagekeken te worden, maar in principe moet dit voldoen. De zeilmaker zet er ook geen naald meer in. Dit soort reparaties worden vrijwel altijd geplakt. Daarna vertrekken we richting Volendam.

Bij de sluis is het druk. Dat zijn we niet meer gewend. Het afmeren gaat niet door iedereen even efficiënt waardoor er nog minder boten in de sluis passen. Typisch effect van wat meer wind i.c.m. vakantiegangers 😉. Volgens ons kunnen we er best nog bij, maar de sluiswachter denkt er anders over en zet de lichten op rood. Prima, nemen we de volgende schutting. We zijn immers op vakantie. Geen haast.

In Volendam gaan we de dijk op en borrelen wat bij cafe De Dijk. Daarna boodschappen doen en kijken we “London has fallen” op de iPad.

Tocht: 16 nm
Totaal: 496 nm

Om 16:00 zijn we weer aan boord. Als we de stad in lopen blijkt er “lekker aan de dijk & theater op het water” te zijn. Van het theater is weinig te zien afgezien van een paar dames die yoga op een sup (een soort surfplank) doen, maar de dijk is vol met eettentjes en vooral veel mensen. We borrelen gezellig met vrienden van de zeilvereniging EWVA uit Enkhuizen en besluiten daarna om te eten bij de Mastenbar in de haven.

Eigenlijk waren we van plan naar Muiden te varen. Het weerbericht voor vandaag en morgen is echter niet echt gezellig 🌧🌧🌬🌬. We besluiten dat het handiger is om naar Enkhuizen te varen, een dagje thuis te blijven, de was te doen en dan weer voor een paar dagen te vertrekken.

Bij de jachthaven zijn ze niet blij als we bellen dat we vandaag willen aankomen (“een dag eerder bellen zou prettig zijn”). De haven is afgeladen met passanten, maar ze gaan het regelen. Dik ingepakt vertrekken we, om binnen een half uur alles weer uit te hebben. Er valt af en toe een spat regen, maar verder is het heerlijk zeilweer. Zoals zo vaak wordt het weerbericht veel te negatief gebracht.

Om zes uur meren we af in de box. Om half zeven zitten we thuis in de tuin in de zon 😎😎.

Tocht: 30 nm
Totaal: 480 nm

Om 08:45 varen we door de pieren bij IJmuiden. Uiteindelijk was het een mooie nacht om te varen, al was het gerol door de golven van achteren wel wat minder. Onze strategie om twee tijen stroom mee te hebben en een tegen heeft top uitgepakt. De 130 nm hebben we in circa 22 uur gevaren, bijna 6 kn gemiddeld. Dat is snel. Terwijl wij vanuit zee komen stroomt de jachthaven ook leeg. Niet richting zee, maar net als wij naar de sluis.

We varen door naar de Amsterdam Marina. Een nieuwe haven met goede voorzieningen. Daar lunchen we lekker bij Loetje aan het IJ. We deinsen nog steeds na op onze stoelen van het langdurig rollen op zee. Daarna doen we boodschappen bij de Hema om de hoek, een pilot store met een goede en uitgebreide foodafdeling. Komt goed van pas.

De Marina heeft prima badkamers en twee daarvan hebben een bad met een grote glazen wand die je met een druk op de knop kunt verduisteren. Zo kun je op je gemak in bad stappen om daarna het raam weer doorzichtig te maken. ’s Avonds hadden we gepland om met een fles bubbels in bad te gaan. Helaas waren we niet de enigen met dat idee. We konden op afstand al zien dat ze bezet waren (je neemt natuurlijk de tijd in zo’n bad) en er stonden meerdere stellen op de gang te wachten. Kansloos dus 😁. Ach, lekker in de kajuit met de kachel aan is ook gezellig!

Tocht: 142 nm
Totaal: 450 nm

Vandaag gaan we over naar Nederland. Eerst scoren we allebei nog een extra fleecetrui bij de lokale watersportwinkel en om 10:30 vertrekken we. Op de rivier hebben we dan nog even stroom tegen, maar daarna op zee mee. Het is circa 120 nm van Harwich naar IJmuiden. Als we het goed uitgekiend hebben dan hebben we twee tijen mee en een tegen. Dat is optimaal voor deze route.

Zodra we de rivier af zijn en de vaargeul over hebben gestoken zetten we de spinnaker. De volgende uren scheuren we met gemiddeld 8 kn (inclusief stroom) richting Nederland. Dan gaat het fout. De wind die eigenlijk al continu op het randje voor de spi was draait ver naar voren, de spinnaker slaat naar achteren… Wat je dan doet is met de wind mee draaien (afvallen), maar terwijl we draaien keert de wind volledig de andere kant op. Een moment later zit de spi in het midden meerdere keren om de voorstag gedraaid. Boven en onderin vangt hij echter nog gewoon wind waardoor daar twee grote ballonnen gevormd worden. We gaan voor de wind varen en proberen hem los te krijgen. Dat wil maar niet lukken. In de hectiek loopt Rob op het voordek tegen de spinnaker boom op. Gat in zijn hoofd, tand door zijn tong. Auw!

Eerst maar rust aan boord creëren. We halen de spinnakerboom weg en proberen een oplossing te bedenken. Zo doorvaren is geen optie, terugvaren ook niet. Hij moet naar beneden. Ondertussen verschijnen de eerste scheuren in de spi. Doordat de spi om de voorstag zit wil de rolfok niet uitrollen. Uiteindelijk lukt het om handmatig de spi één slag om de voorstag te slaan. Daarna wil de rolfok ook weer wat draaien en ineens is de spi los. Nu is echter de val om de voorstag gedraaid waardoor het zeil niet kan zakken. De kapotte spi klappert als een gek en trekt regelmatig de boot half om. Het zeil is grotendeels van onderen naar boven doorgescheurd, wat het hanteren ervan niet makkelijker maakt. Uiteindelijk lukt het toch om het zeil te laten zakken. Pfff. Weer een verhaal te vertellen. Ondertussen zijn we een uur verder en een fors stuk van koers, maar we hebben de boel weer onder controle en zeilen weer!

Om 6 uur beginnen we met de nachtwacht. We hebben onze thermokleding, fleece broeken en truien aan en daarover heen onze zeilkleding. Dan rollen we de fok in en met twee riffen in het grootzeil zijn we klaar voor de nacht. Ondertussen waait het dik 5 beaufort, is het al bijna donker door de zware bewolking en begint het ook wat te regenen. Ondanks de beperkte zeilvoering varen we nog steeds ruim 6kn gemiddeld door het water. Het lijkt erop dat we in recordtijd thuis gaan komen.

Bij het afrekenen bij de haven/sluiswachter wordt het verhaal rond het sms’je iets duidelijker. Derick is een goede vriend van de sluiswachter en hij vaart op dit moment in de buurt van Enkhuizen. We vermoeden dat een van jullie lezers hem gesproken heeft en dat op basis van onze AIS locatie (onderweg naar Heybridge) het sms’je is verstuurd. Wat is de wereld toch klein. Tnx 👍!

We varen vandaag terug naar de Orwell waar we diesel willen tanken, water bijvullen en eventueel boodschappen doen. Morgen willen we weer oversteken naar Nederland. De komende dagen staat er op de Noordzee langdurig dik 6bft en als het even kan willen we dat vermijden. De boot kan het prima hebben, maar een vlak zeetje, 22 graden, zon en champagne op het achterdek klinkt gewoon aantrekkelijker 😉.

Het leuke van varen in de vakantie is dat je met een kleine boot toch de snelste kan zijn. Niet alle varende gezinnetjes zetten de spi erop, maar zodra wij de haven uit zijn maakt Corry de spi klaar en weg zijn we. De volgende drie uur blijft de spi erop en varen we iedereen eruit 😎.

Het is wel erg vlagerig waardoor we het ene moment trimmen op de millimeter om voldoende vaart te houden (> 3kn) en het andere moment door het water gesleurd worden (>7kn). Daarbij wordt door menig Engelsman de wenkbrauwen gefronst over wat die Nederlandse boot in hun wedstrijd doet. Sorry, we doen niet mee. Gewoon op vakantie 🙃.

Wedstrijden varen lijkt wel de nationale sport hier. De hele rivier af klinkt er om de minuut wel weer een of andere andere toeter voor het starten van een wedstrijd dan wel het aftoeteren van een schip. Hoezo, rustige zondagochtend 😀. De banen gaan gewoon dwars door de velden met mooringen, het maakt allemaal niet uit. Van jong tot oud. 5ft tot 50ft, er vaart van alles. Mooi om te zien.

Als we te hoog moeten varen voor de spi, gaat hij eraf. De wind lijkt ook wat af te nemen en we zetten de motor aan. We moeten ruim 34 nm varen, dus snelheid houden is van belang willen we niet het volgende tij tegen krijgen. Na een half uurtje kan de motor weer uit. We houden aan de wind een mooie snelheid van 7kn over de grond.

Als we de Orwell op varen, scheuren de reddingsboten overal om ons heen. Gelukkig geen problemen, gewoon open dag bij het reddingsstation. We meren af bij de Suffolk Yacht Harbour schuin tegenover Pin Mill. ’s Avonds eten we in de yachtclub die gevestigd is in een oud lichtschip dat in de haven ligt. Het is een vergelijkbaar schip als de beide lichtschepen aan het begin van de Orwell. Eenvoudig maar lekker eten en vooral gezellig!

Tocht: 36 nm
Totaal: 308 nm

We vertrekken om 08:00. Over twee uur is het hoog water bij Heybridge Basin en de sluis daar wordt alleen tussen 1 uur voor en 1 uur na hoog water bediend. Onderweg is het opletten want ondanks het hoge water is de rivier slechts op een smalle strook te bevaren. Naast ons snijdt een bootje ruimhartig af, maar na 10 minuten zien we ze vastliggen. Het water stijgt nog, dus hoe dan ook komen ze nog wel los. Een kwartier later zien we ze weer varen. Nu in rechte lijn achter ons aan.

Aangekomen bij Heybridge Basin zien we de sluis open staan, maar het licht staat op rood. Onduidelijk is ook hoe we bij de sluis moeten komen. Er zou een boei moeten liggen die het pad naar de sluis aangeeft. Wij zien hem echter niet. Als we de sluiswachter oproepen vraagt hij of we gereserveerd hebben. Eh, nee. “You should in this time of the year! But anyway… you’re lucky. There is some room over”. Als we in de sluis liggen vraagt de sluiswachter waar we Derick van kennen. Wij weten van niets. Hij laat dan een sms zien van een uur geleden waarin wordt aangekondigd dat het Nederlandse zeilschip Goya waarschijnlijk straks ook de sluis nog in wil. Wellicht heeft het geholpen om alsnog binnen te komen. Wie het is? Geen idee. In ieder geval… we zijn binnen en mogen blijven 😅🙃😎

Volgens de sluiswachter moeten we om bij de sluis te komen precies omdraaien (we liggen net met de kont naar de sluis) en de staken voor de sluis west houden. Zo gezegd zo gedaan. Even later schalt dringend uit de marifoon “starboard, starboard!!” Hm… Niet west houden, maar west varen van. Enfin, even later liggen we in de sluis naast de Helios, ook een Nederlands schip. Zij waren gisteren al aangekomen, maar net te laat voor de sluis en moesten weer een fors stuk terug de rivier op om te ankeren. In de haven leggen we later langszij van de Helios aan. We zijn de enige twee Nederlandse schepen.

Bij het uitvaren in Bradwell werd ons al verteld dat Heybridge mooi was en dat klopt. De sluis wordt handbediend, zoals ongetwijfeld al honderden jaren wordt gedaan. Er zijn twee authentieke pubs en veel oude huisjes aan de kade.

Na het aanleggen drinken we koffie aan boord van de Helios die hier ook voor de eerste keer zijn ondanks dat ze al jaren in Oost-Engeland komen. Daarna besluiten we naar Maldon te lopen. Het water waar we nu liggen is zoet en eigenlijk is het niets meer dan een lange ondiepe sloot. Alleen direct bij de sluis is het breder (30 meter) en diep genoeg voor ons. De rest van de sloot is hooguit 8 meter breed en hooguit een meter diep. Er loopt een soort jaagpad langs richting Heybridge. Daarvandaan kun je naar Maldon. Het is een uurtje lopen en het laatste stuk is door de stad en een drukke weg. Wat een herrie. Dat zijn we niet meer gewend. Maldon is leuk. We lunchen bij een pub en lopen via de winkelstraat weer terug.

Halverwege is een grote Tesco waar we boodschappen doen (vanuit Heybridge Basin kun je er ook met de bijboot heen varen en aanleggen. Heeft de bemanning van de Helios wel gedaan). We willen eigenlijk het laatste stuk met de bus. Volgens het busschema moeten we bus 95 hebben van 15:03. We wachten tot 15:20, maar geen bus 95. Op het digitale scherm staat tot 15:15 keurig dat de bus ook echt komt om dan ineens het bestaan van de bus te ontkennen. Wat er ook nog op het scherm staat: Geen bus 95. Grr! 40 minuten wandelen later zijn we weer aan boord.

We wilden eigenlijk hier in de pub gaan eten, maar de lunch van vanmiddag lag nog wat zwaar op de maag, dus we zijn lekker aan boord gebleven.

Tocht: 8 nm
Totaal: 272 nm

Om 10:00 vertrekken we. We liggen aan lager wal en voor ons ligt een grote motor catamaran. Met een spring op de wal proberen we weg te komen, maar een beetje hulp van de havendienst die langs vaart maakt het wat makkelijker. We hebben op de Colne stroom mee en met alleen de fok op maken we 6-7 kn. Het is alleen van korte duur, daarna moeten we met stroom en wind tegen de rivier Blackwater op. Dat doen we op de motor. Door de ondieptes aan te houden en de binnenbochten van de rivier proberen we de invloed van de stroom zo beperkt mogelijk te houden. We kunnen een knoop of 4 aanhouden. We moeten ongeveer 7 mijl, dus 2 uur varen (n.b. 1 knoop (kn) = 1 nautische mijl (nm) per uur, ofwel 1.85 km per uur).

We gaan vandaag naar de Bradwell Marine. We hebben behoefte aan stroom, water en een warme douche. Met een beetje geluk is er ook wifi.

De ingang is goed aangegeven en is net naast de waterinlaat van de naast gelegen kerncentrale. Het kanaal naar de haven is ondiep en we komen met laag water aan, dus het wordt goed opletten. Waar in het begin van het kanaal alles heel duidelijk is, houdt de betonning echter ineens op een halve mijl voor de haven, waar het dan ook meteen vol ligt met boten aan moorings. Na 3 keer vastlopen vinden we dan toch een weg door de wirwar aan boten en even later liggen we lekker in een box. Stroom aangesloten, lege watertank afgevuld en wandelschoenen aan.

We wandelen via Bradwell waterside naar Bradwell at sea. Het dorpje is eigenlijk bekend om de kapel St. Peters, naar wat verluidt de oudste kerk van Engeland is. We hebben hem al vanaf het water gezien en het is eigenlijk niet meer dan een oude schuur, dus we laten dat aan ons voorbij gaan.

Het dorpje ademt welhaast een middeleeuwse sfeer uit. Het is dan ook een aanrader om er heen te wandelen. Loop alleen niet te snel, want voor je het weet ben je er al voorbij. Meer dan een kerk en twee straten is het niet. Wel konden we er boodschappen doen in de kleinste supermarkt die we tot op heden hebben gezien 🙃.

Terug in de haven lekker gedoucht, de boot gesopt en lekker uitgezeten. De wifi was prima, meteen 3 films gedownload op de iPad waarvan er s’avonds één gekeken. Kwam goed uit, het was wat fris. Zelfs binnen nog even de kachel aangehad.

Tocht: 10 nm
Totaal: 264 nm

Vandaag het stadje bekeken. Dit keer niet met de bijboot, maar met de watertaxi naar de kant. Oproepen op kanaal 68 en een pond per persoon per overtocht. Prima te doen. Brighlingsea is een aardig stadje. De hoofdstraat is het belangrijkst en daar zijn ook de winkels te vinden. Er zijn twee supermarkten, wat al een luxe op zich is. Een Tesco Express en een Spar.

Het leukst aan Brightlingsea is wel de haven. Het heeft een zeer actieve jachtclub en de hele dag door wordt er gezeild in allerhande bootjes. In de ochtend om 10:00 gaat de eerste toeter van een (semi)wedstrijd al en dat gaat door tot een uur of acht in de avond. De kleinere boten zoals Lasers enz. staan rechtop achter elkaar op een pier en de wat grotere boten worden geparkeerd achter de jachtclub op een terrein. De hele dag door rijden tractors af en aan om boten in of uit het water te rijden. Direct vanaf de trailer wordt het zeil gehesen en varen maar.

Er is een steiger waar de watertaxi aanlegt en waarbij onze bijboot. Maar eigenlijk zou er een tweede steiger moeten zijn, want deze is vrijwel onbegaanbaar doordat de steiger volledig in beslag wordt genomen door kinderen met ouders of grootouders die met emmertjes en zakjes met vlees krabbetjes aan het vangen zijn. Stap je niet op een kind, dan wel op een loslopende krab 🙃. Het is een drukte van belang van s’ochtends vroeg tot s’avonds laat. Wel grappig, maar bijzonder onhandig als je er met de boodschappen langs wil 😁😁😎

Nadeel is dat er geen water en geen stroom is. Onze watertank (50l) en lichtaccu (105ah) zijn niet echt ingesteld op dagen lang zonder voorzieningen. Met name accu loopt op zijn eind en laden via de motor is niet echt een idee. We zitten binnen vanwege de eerste regen van de vakantie en de motor aan is dan geen pretje. Vanwege de regen is een uurtje varen ook niet aantrekkelijk. Daarnaast is het druk en zijn er maar beperkte bezoekersplekken, dus dan moet je nog maar zien waar je dan weer kan aanleggen als je terug komt. We doen dus maar zuinig aan met stroom en zoeken morgen een haven waar we drinkwater kunnen tanken.

Om 06:00 staan we op. We moeten rond hoogwater over de drempel, rond 07:30 vertrekken we. De peilschaal geeft 6 ft aan, wij steken 5,5 en kunnen er zonder problemen overheen. En staat een dikke 4 en direct over de drempel zetten we de genua. Stroom mee maken we lekker vaart.

Nu we de route kennen is uitvaren aanzienlijk makkelijker. De rijen met boten aan moorings geven het diepe deel aan. Het is wel krap (20 meter inclusief afgemeerde boten) en met name in de bochten is het wat onduidelijk en is het gokken. Maar goed, er liggen hier geen rotsen en het stormt niet, dus wat kan er gebeuren (nou, 6 uur vastliggen tot het weer hoog water is… 😁).

We varen naar Brightlingsea waar we om 10:00 voor anker gaan. Eerst maar eens ontbijten. We maken schoon schip, slapen nog een uurtje of twee en vertrekken dan naar de haven. Bij Brightlingsea kun je alleen afmeren aan drijvende steigers zonder verdere voorzieningen. Naar de kant ga je met je bijboot of de watertaxi.

Video: De Goya gezien vanuit de bijboot

In de beperkte haven is het een gezellige drukte van belang. Er worden wedstrijden gehouden met allerlei kleine boten. Ze zwermen om ons heen (zeker 40 tot 50 bootjes), rib’s scheuren voor en achter ons langs en tussendoor varen ook de watertaxi en diverse kleine veerpontjes.

Het stroomt flink als we afmeren, maar het gaat verder zonder problemen. De man achter ons vertrekt net (solo) met zijn Benetau 34 en heeft de havendienst gebeld om hem van de kade vrij te trekken. Op zich een goed idee, maar wellicht zou het handiger geweest zijn als hij zelf ook zijn motor bij had gezet. Terwijl de havendienst en wij (toevallige passanten) met man en macht bezig zijn om hem vrij van de kade te maken staat hij maar achter zijn roer en doet niets. Ook geen gas geven… Pas in veilig water komt hij in actie en vaart weg. Toch benieuwd hoe die eerder heeft aangelegd.

Met de bijboot scheuren we later naar de kant, verkennen de omgeving en de eerste uitgebreide watersportwinkel, betalen bij de Marina Office (£ 15 p/d) en raken toch weer verzeild in de lokale pub. Verbazingwekkend hoe alle wegen in Engeland uiteindelijk weer leiden naar een pub. Morgen gaan we het stadje verkennen, vandaag vroeg naar bed.

Tocht: 12 nm
Totaal: 254 nm

Zo mooi als de zonsondergang gisteren was, zo mooi is eveneens de zonsopgang. Het is doodstil en we liggen ver van alle andere boten. Afgezien van de zeehond die hier dit stukje kreek onveilig maakt en ons sinds gistermiddag al in de gaten houdt is er helemaal niemand. Heerlijke stilte.

Na een uitgebreid ontbijt wachten we op voldoende water om weg te kunnen varen. Evengoed nog een keer vastgelopen, maar dat hoort erbij hier in de modderige kreken. Met een stevige 4 bft varen we naar de River Blackwater. We moeten met hoog water aankomen want we willen naar de marina van Tollesbury en die heeft een drempel. De ingang wijst zich redelijk vanzelf al zou het zonder plotter toch wel even zoeken zijn geweest. Blij dat de kaarten up to date zijn.

Het is een wonderbaarlijk zooitje oude rommel, zichtbare wrakken, uitgewoonde boten en werven en dat alles in zo genoemde wetlands. Schilderachtiger kan het niet en je weet niet waar je kijken moet. Zo veel als er is.

Delen van de haven en weg lopen met een beetje hoog water duidelijk onder water. Later zien we dat er een aparte weg achterom is als de hoofdweg niet meer begaanbaar is.

Middels een heel summier kaartje van de havenmeester verkennen we het dorp. Niet dat het echt nodig is, want zoals zo vaak is alles gelegen aan High Street en/of Church Street.

Eerst doen we boodschappen en daarna door naar de pub 🙃. Altijd gezellig en natuurlijk de lokale “bitter” proeven.

Ervaring leert dan we met een vaarvakantie 2x per week aan boord eten en de rest buiten de deur. Deze vakantie is toch anders. Anderhalve week onderweg en we hebben pas 1x in een restaurant gegeten (lunch in de pub in Ipswich niet meegerekend). Vandaag wordt de tweede keer. We eten in de jachtclub. Lekker eten (veel te veel!) en het kost bijna niet. Een voorgerecht, twee grote hoofdgerechten en een fles bubbels voor £50,- Daar heb je in Nederland net de bubbels voor 😎.

Tocht: 27 nm
Totaal: 242 nm