Start van de vakantie

Vandaag vertrekken voor een vakantie van 4 weken. We hebben op de planning staan om naar de Solent te gaan. Bij voorkeur zo snel mogelijk erheen, daar lekker scharrelen en dan weer op het gemak terug.

Doel was dan ook om vandaag vanuit Enkhuizen minimaal naar Dover te varen en eventueel daar te besluiten om door te varen naar de Solent. Het wordt echter onverwachts IJmuiden… Ook leuk

We vertrekken om 10:00 uit Enkhuizen. Er staat een dikke 5 BFT en we zijn in no time in Amsterdam. Bij de Oranjewouderbrug is een lompe schipper met een aak aan het manoeuvreren en we maken ons wat zorgen om met hem samen in de sluis te liggen. Dat gaat gelukkig prima en we zijn er vlot door. In het Noord-Holland kanaal is het motoren. Ondanks de stevige wind is daar te veel bebouwing om goed te kunnen zeilen. En we willen door. We hebben nog pakweg 160 NM minimaal te doen. Tempo houden dus.

In het kanaal voor IJmuiden nemen we onze eerste warme maaltijd aan boord. Het idee is dat Corry na de sluizen gaat rusten tot 21:00, zij dan de wacht neemt tot 00:00 en dat Rob het dan weer overneemt tot 03:00 enz.

Eenmaal door de sluizen staat er stevige wind. Dik 6 BFT. We hijsen alleen het grootzeil en varen de pieren uit. De route is gepland om west/zuidwest te varen totdat we de ‘Diep water route’ voorbij zijn (een soort snelweg midden in de Noordzee voor grote schepen) en dan zuid rechtstreeks naar Dover.

Corry probeert te slapen, maar het is een heksenketel binnen. We varen vrijwel pal voor de wind en schommelen alle kanten op. Ook de binnenkant van de kastjes zijn nog niet zeevast ingericht. Het is een kabaal van jewelste doordat losse spullen in kastjes tegen elkaar bonken. Typische eerste dag weer op zee… Corry is er maar druk mee om alles rustig te krijgen.

Als Corry eenmaal ligt, besluit Rob om te gijpen en vergeet dat Corry te melden. Die valt, zeker met deze onrustige golven, dan ook meteen van de bank waar ze lag te slapen. Grrr! We overleggen of we wellicht toch niet beter maar een andere koers moeten gaan varen. Dit is geen fijn begin voor een eerste dag varen. Dan bemerken we ineens dat Rob een zwelling ter grootte van een kippenei heeft bij zijn rechter elleboog.

Echt fraai ziet het er niet uit…

Hij schrikt en denkt eerst dat zijn arm gebroken is en er bot naar buiten steekt (hij was net tijdens de gijp ook hard gevallen). Het is echter volledig zacht en hij voelt verder geen pijn. Wat het wel is, weten we niet. We gaan in ieder geval terug. Verder zeilen betekent minimaal 26 uur verder onderweg zijn. Dat is niet verstandig.

Rond 21:00 leggen we aan in de jachthaven van IJmuiden. We zijn wat geruster omdat de zwelling niet stijf en/of blauw wordt (geen bloed dus?). Hij heeft er ook geen pijn aan. Maar echt fijn is het natuurlijk niet.

Er is niemand op het havenkantoor en het noodnummer wordt niet opgenomen… We bellen dan maar de huisartsenpost in Haarlem. Die stelt ons wat gerust. Het is waarschijnlijk een ontstoken slijmbeurs in zijn elleboog. Dat kan ook in zeer korte tijd een dergelijke grote zwelling geven. Rust eventueel samen met pijnstillers zou het moeten oplossen. Het blijkt wel mee te vallen dus, maar evengoed zijn we blij dat we teruggegaan zijn. Anders zaten we nog een volledige dag in onzekerheid wat het nu precies was. Overigens denken wij toch meer dat het iets met een val c.q. stoten te maken heeft gehad. Het was er van het een op het andere moment. Hoe dan ook, morgen zien we wel verder.

Uitslapen en wat klusjes

We blijven heerlijk op bed liggen tot een uur of 10. Daarna rustig opstarten met een brunch om een uur of twaalf. In het begin van de ochtend is het grauw en somber, maar om een uur of 11:00 ontstaat een bleek zonnetje. Het is sowieso zachter dan je verwacht als je naar buiten kijkt. We hebben vandaag niets anders op de planning staan dan terugvaren naar Enkhuizen, dus geen reden om te haasten.

We douchen beiden op ons gemak en installeren ons daarna weer in de kuip. De zon breekt verder door en het wordt zowaar warm! Om half twee houden we het voor gezien en gaan anker op. Het hele voordek ligt vervolgens onder de modder… dat ruimen we in Enkhuizen wel weer op. De wind is nog steeds stevig (5 bft) en het wordt pal voor het lapje. We kiezen ervoor om alleen het grootzeil te zetten en knallen evengoed direct weg met 6 knopen. Gisteren gingen we heen in record tijd. Zo snel ook retour. In 2,5 uur zijn we terug.

We doen nog snel een paar klusjes. Een scharnier van de bastkist was verbogen en piepte erbarmelijk bij het open en dichtgaan. Rob gaat ermee naar de watersportwinkel op de haven. In geen enkele catalogus is de juiste maat te vinden. bestellen is er dus niet bij. Rob zet hem vervolgens maar in de bankschoef en krijgt het zowaar behoorlijk recht. Na installeren is er ook geen geluidje meer te horen. Ook de gaten van het oude kompas  worden netjes gekit. Daar zat al een jaar tape op geplakt… en we kopen een extra hoor voor een van de ramen. Het is een all-fit hor van Waterline. Het ziet er wat simpel uit, maar het werkt. Al hebben we wat twijfelt of het ook werkt met veel wind. Dan heb je overigens weer geen muggen.. ook weer waar 🙂

De zon is inmiddels weer vertrokken en het wordt kil. We besluiten maar door te gaan naar huis. Het clubgebouw gaat inmiddels ook al weer dicht, dus daar hoeven we ook niet heen. Snel nog even schoon schip maken (behalve de buitenkant. We hopen maar dat de voorspelde regen van morgen de modder weg gaat spoelen) en wegwezen.

Lekker even niets

Vandaag varen we naar een leuk stekje dichtbij. De vooroever van Medemblik. Een stukje natuur met strand. Het is maar een maar een mijl of 15 en met een stevige 4 zijn we er in no-time.

Het is even zoeken met ankeren. We moeten twee keer anker op voordat we stevig liggen. Ook bij de laatste keer bleven we krabben (d.w.z. dat het anker niet houd). Als we bovenop de 10 meter ketting ook nog 15 meter verzwaarde lijn zetten wordt de boel stabiel. Het waait inmiddels dik 5 met uitschieters tot 7 bft. De twee boten die vlak na ons aankomen hebben ook last van krabben. De modder zal wel erg los zijn hier 🙂

Eigenlijk waren we van plan de bijboot op te blazen en daarmee naar de wal te gaan. Of naar het strandtentje dat sinds vorig jaar hier gevestigd is in het baaitje hiervoor. De wind maakt het echter onaantrekkelijk. We moeten evengoed de bijboot nog wel even testen voor we eind volgende week richting Engeland vertrekken. Rob dacht met het aan boord brengen een scheurtje te zien. We willen dat wel voortijdig controleren en eventueel oplossen. Het zou wel vreemd zijn overigens, want de boot is net een jaar oud.

Het poetsen van de boot (hard nodig) schiet er ook bij in. Met dikke 6 bft op het dek poetsen is weinig aantrekkelijk. We installeren ons lekker in de kuip en houden het vandaag bij lekker lezen en genieten van de omgeving. Wat dat betreft is en blijft het een mooi plekje. Je waant je zo in Engeland.

Klussen maar

Vandaag is het een stuk mooier dan gisteren. Het is minder dik bewolkt en de temperatuur is beduidend hoger. We vertrekken rond 11:00 met weinig wind. Op het water is het zeiltje op, zeiltje af. Uiteindelijk besluiten we om 14:00 om de motor maar aan te laten staan. We willen nog e.e.a. aan de boot doen en anders wordt het wel erg laat. Hadden  we bij vertrek nog een lange broek aan (Rob zelfs nog ook een truitje), inmiddels zitten we in korte broek en met slippers aan.

Om drie uur liggen we in de box. Corry rijdt naar huis om de schroefmachine te halen terwijl Rob alvast aan de slag gaat. Vorige week hebben we het oude zonnepaneel eraf gehaald. Het functioneerde prima, maar het was nog een ouderwets paneel dat dik en zwaar is. We hebben een nieuwe gekocht dat slecht enkele millimeters dik is. Dit ziet er niet alleen beter uit, maar geeft ons ook de mogelijkheid om bij een oversteek naar Engeland hierop het reddingsvlot te plaatsen. Dat konden we nergens echt goed kwijt.

We hebben ook een nieuwe regelaar gekocht die beter rekening houdt met de staat van de accu. Hierdoor wordt hij efficiënter geladen. Ook het toilet wordt onderhanden genomen. Sinds kort liep de pot langzaam tot halverwege weer vol als je hem gebruikt had. Na het schoonmaken van wat rubbers is het probleem opgelost. Voor de zekerheid maar wat reserve rubbers gekocht. Daarna wordt de wastafel flink onderhanden genomen. Die was behoorlijk voorzien van een kalklaag en glimt nu weer mooi.

Het oude paneel
Het nieuwe paneel

Vervolgens zetten we nog een aantal lijndoorvoeren op de boot waarmee we een bulletalie aan beide zijden van de boot kunnen voeren. Dit is een lijn van voren op de boot naar het uiterste puntje van de giek. Als we dan voor de wind varen (wat we veel en langdurig doen als we varen met de spinnaker) dan kunnen we hiermee voorkomen dat de giek per ongeluk een gijp maakt.  Onverwacht een giek over krijgen met alle risico’s van dien wil je immers graag voorkomen. Ook het bovenste blok van de grootschoot krijgt een servicebeurt. Deze kon niet draaien waardoor de schoot vaak gedraaid zat. Kwestie van een palletje eruit halen en het werkt weer zoals het hoort.

Vervolgens poetsen we de hele boot. Dat was hard nodig en het is dus hard schrobben. Uiteindelijk blinkt en glimt alles. Eigenlijk wilden we nog naar het clubhuis, maar we zijn wel een beetje klaar ermee. De zon is inmiddels volledig doorgekomen en het is bloedheet. We installeren ons in de kuip met een koud flesje rose en houden het voor gezien. We blijven vanavond lekker aan boord. Morgenochtend wel weer vroeg naar huis want Rob moet gewoon werken.

Jarige job

Rob is vandaag jarig. Eigenlijk waren we van plan om gisteravond richting Makkum te varen, dan ’s ochtends snel even door naar Harlingen. Daar de stad in en dan zondag retour. Het was gisteravond echter weer voor een bontjas en er was bijna meer water boven dan onder de water spiegel. We zijn maar lekker voor de haard blijven zitten.

De weersvoorspellingen zijn twijfelachtig. uiteindelijk toch vertrokken richting  Stavoren of Hindeloopen. We vertrekken met een dikke vier en het varen is top. We varen halve wind en de boot loopt gemoedelijk een dikke 6 knoop. De temperatuur is een verademing na de warme dagen deze week.

Bij Stavoren houden we het voor gezien. Het is 16:00 en het zal wel snel afkoelen. Na wat twijfel meren we af in de buitenhaven. Beetje saai en wat buiten de stad, maar zo lopen we ook nog wat. Voor het eerst krijgen we telefonisch de havenmeester aan de lijn en kunnen we direct een box in, zonder eerst af te moeten meren.

Die box in ging dit keer niet volgens het boekje. Tja, ze noemen het niets voor niets schipperen…. Corry wilde voor Rob de lijn over de achterpaal leggen, struikelt en mist het paaltje. Dikke wind van opzij, Rob probeert het lijntje alsnog over de paal te gooien, had wel wat afgeremd, maar niet voldoende.  Boem, we raken de steiger. Gelukkig is de boot en de steiger sterk genoeg. Tja, slordig, maar hoort er bij. Wie nooit wat raakt, is zeker de box niet uit geweest.

We lopen daarna de stad in. Drinken wat op een terras en eten aansluitend bij Het Havenhoofd. Niet voor het eten, want het is echt een toeristentent (viel overigens niet tegen). Daar hadden we echter wel mooi uitzicht op het oude kommetje met het bekende vrouwtje van Stavoren. Direct naast het restaurant hebben ze dit jaar een grote oranje vis fontein geplaatst. Het is een kunstwerk van de Amerikaanse kunstenaar Mark Dion. Het is bedoeld als een knipoog naar het vrouwtje van Stavoren en de geschiedenis van Staveren (zoals de vriezen Stavoren noemen). Het is bepaald geen kleintje. Het is wel grappig, maar om het nu kunst te noemen… Over smaak valt niet te twisten denken we dan maar.

Daarna lekker terug naar de boot waar we nog lekker even douchen aan boord (wat blijft dat een luxe aan boord!).