Rustige dagje in Ipswich

Rob gaat op de fiets benzine scoren voor de bijboot. Hij had online een adres gevonden waar hij Aspen benzine kan halen. De primaire reden om naar Ipswich te gaan. In dertig minuten is hij weer terug. In principe kunnen we weg, maar er is voor de hele dag regen en onweer voorspeld. We besluiten een dagje extra te blijven. Welgeteld aan het einde van de dag hebben we vijf minuten (mot)regen meegemaakt en in de verte een donderklap gehoord. Tja, weersvoorspellingen…

Verse kruiden bij de ingang van de havenn. Zelf plukken.

We doen een bezoek aan Christchurch mansion en het bijbehorende park. Echt een aanrader. Heel bijzonder dat dit huis (museum) uit de Tudor periode gratis bezocht kan worden. Het is ook echt of je een huis binnenloopt. Geen entree, balies of iets dergelijks. Gewoon via de voordeur naar binnen. In sommige kamers is een lijntje gespannen waar je niet achter mag komen, maar op de meeste plekken staan alleen subtiele bordjes met het verzoek om niet op de stoelen te gaan zitten en/of spullen aan te raken. Verder ben je volledig vrij om rond te lopen. Er lopen enkele suppoosten rond, maar die vallen niet op.

Christchurch Mansion. Een bezoek waard. Het kost niets.

Het huis is eigendom geweest van een adelijke familie die het eind 1800 verkocht aan een projectontwikkelaar. De burgemeester van Ipswich toentertijd kocht het terug en schonk het aan een stichting. Hij hielp hen fondsen te werven om het bijbehorende park aan te schaffen. Sindsdien is het openbaar bezit. In het huis zijn delen aangepast of toegevoegd van andere bijzondere historische huizen die gaandeweg werden herontdekt of op de nominatie stonden om gesloopt te worden.

We maken een lange wandeling door het park en belanden daarna weer in dezelfde pub in de stad. ‘s Avonds gaan we vroeg naar bed. Wordt een gewoonte deze vakantie.