Oversteek naar Stellendam

Volgens de stroom moeten we rond 11:00 vertrekken. We gaan een uurtje eerder, want de haven en de kom van Ijmuiden uitvaren is al snel drie kwartier. Daar zetten we zeil en varen om naar de Maasgeul. Het is krap bezeild, maar het gaat net. We varen scherp aan de wind met een knoop of 5. Rond 16:00 passeren we de Maasgeul. We houden netjes contact met de verkeerscentrale, maar worden op het laatst toch nog even verrast door een groot schip dat niet middendoor, maar vlak langs de maasvlakte naar binnen wil. Hoewel ze niet meer in de vaalgeul varen verwachten ze wel dat wij opzij gaan. We worden opgeroepen door de centrale en houden op hun verzoek netjes in.

Na de maasgeul kunnen we iets ruimer varen en daardoor ook net wat minder schuin. Een lange dag aan de wind is ook niet alles. Je kunt niets neerzetten en moet je overal schap zetten als je je verplaatst. Het wordt zo echter langzamerhand beter. Twee uur later komen we bij het Slijkgat, de geul richting Stellendam. Inmiddels varen we voor de wind die inmiddels ook is afgenomen. Het is nog een mijl of 6 varen en de snelheid gaat er snel uit. Uiteindelijk besluiten we om de motor aan te zetten. Dan kunnen we nog rond een uur of acht bij de sluis zijn

Meestal gaat het vlotjes bij deze sluis, maar nu moeten we ruim 3 kwartier wachten voordat we erin mogen. Die gebruiken we meteen maar om te eten. Ook het schutten zelf duurt ruim 40 minuten. Daardoor is het inmiddels het ruim na negenen als we de Haringvliet opvaren. We zijn er inmiddels wel klaar mee. Het is tenslotte vakantie!

Aan een (gele) mooring. Op de achtergrond de haringvlietsluizen

Iets na de jachthaven Stellendam liggen enkele moorings. We hebben er nog nooit aangelegen, maar dat doen we nu wel. De moorings hebben een aangrijpingspunt hoog boven het water. Het blijkt ideaal te zijn om aan te leggen. Vanaf het dek kun je zo de landvast door het oog steken. Nadeel is alleen dat de lijn tegen het anker schuurt omdat de lijn zo hoog belegd is. Rob haalt uiteindelijk maar het anker weg en berg het o in het ankerluik om te voorkomen dat we vannacht niet kunnen slagen omdat alles tegen elkaar schuurt. Enfin, uiteindelijk een mooie dag zeilen. Een van de weinig dagen deze vakantie dat we ook echt zeilen en we drinken er een lekkere borrel bij terwijl de zon onder gaat.