Lenteweer

Vorige week was Rob met Peter zeilen. Het was toen best koud. Dit weekend is het anders. We vertrekken rond een uur of twaalf richting Medemblik. Er staat veel te weinig wind, maar om nu meteen te gaan motoren… Natuurlijk gaan we het eerst proberen. Het wordt vast beter 😉 Met slechts een paar knopen wind modderen we zo wat aan om vooruit te komen. Het gaat niet hard, maar het is evengoed heerlijk zeilen.

Het zonnetje schijnt in de kuip en warmt ons op. Zonder zeiljas en met een warme trui is het goed te doen. Het zog van de boot is honderden meters achter ons te zien op het vrijwel vlakke water.

Na twee uur zijn we al met al drie mijl verder. Nog vijf te gaan. Je kunt ook overdrijven. Laat aankomen is ook niet echt handig. Om half vijf is het immers al donker. Motor aan en gaan dan maar. Een uurtje later komt er nog wat wind gaat het zeil er weer op. Dat duurt echter niet lang en dus varen we ook het laatste stuk op de motor.

Meestal liggen we in Medemblik aan de Oosterhaven, maar daar is het vol. We gaan nu aan de overzijde liggen. Daar ligt slechts één boot. We meren af voor deze motorboot. Niet ver van de brug en van bekend eetcafé Kwikkel. Bijzonder prettig is dat er gewoon stroom (220v) is. Deze schakelen ze in de haven gelukkig tegenwoordig bijna nergens meer uit in de winter. Zonder kan natuurlijk wel, maar voor de boiler en de de waterkoker is het wel super handig. We gaan de stad in en maken een rondje langs de winkels.

Klaar met winkelen zakken we af naar eetcafé Kwikkel. Daar nemen we de weekend aanbieding. Twee glazen witte wijn met bitterballen. Alleen daarvoor zou je al naar Medemblik varen 🙂 Eten doen we lekker aan boord.

‘s nachts worden we wakker van geschreeuw en herrie. We schrikken want denken dat er iemand in het water is gevallen. Het blijken echter een aantal dronken jongeren te zijn die veel herrie maken en overal tegen aan schoppen. Een ervan staat op een poton dat onder de brug ligt. Door heen en weer te bewegen weet hij het aardig in beweging te krijgen en dat geklots deed ons denken dat er iemand in het water lag te spartelen. Na een tijdje raken ze uitgespeeld en lopen weer verder. De rust keert weder en niet veel later slapen we alweer.