Maand: april 2020

Het zou een ongelijke strijd moeten zijn. Een 37 voeter met doorgelat grootzeil en een grote genua (voorzeil) tegen een 31 voeter met een rol grootzeil, een high-aspect fok (klein voorzeil) en een achter de boot aan slepende bijboot. Een grotere boot betekent een hogere mast (meer wind), grotere zeilen meer kracht en geen bijboot uiteraard minder weerstand. Toch houden we de 37-er bij en halen we hem zelfs in. Rob zit met geknepen ogen achter het roer te turen naar de verklikkers in het zeil. Net als de boot voor ons reageert hij op de zwakke vlagen en zucht gelaten als de wind tussen die vlagen wegvalt. Meneer is helemaal in zijn element 🙂

Na een uur gaan we overstag, net op het moment dat we op het punt zijn om de andere boot te passeren. Vooruit ligt echter duidelijk zichtbaar weinig wind en het gaat al langzaam… nog trager is geen optie.

Later zitten we samen naast elkaar in de kuip onder een fleece dekentje. Zelfs Rob heeft zijn korte broek voor een lange broek en zijn slippers voor schoenen verwisseld. De zon mag dan schijnen, het is hartstikke koud! Gelukkig genieten we van warme kroketten die we in de oven hebben gemaakt. Hoe hebben we jaren zonder oven kunnen doen! De wind is inmiddels (tijdelijk) aangetrokken tot wel zeven knopen en we ‘scheuren’ met 4 knopen langs het vogeleiland :). Een kunstmatig aangelegd eiland hier in het IJsselmeer. Er staan geen bomen op, dus je ziet er eigenlijk weinig van. Pas dichtbij zie je een stroom riet boven het water.

Na drie uur naderen we de Ven. Een stukje waar we meestal nog geen uur over doen vanuit Medemblik. We moeten eigenlijk overstag. Weer 30 tot 40 minuten de andere kant op voor we de juiste koers weer kunnen zetten. We smokkelen en zetten de motor aan. Een kleine mijl verder zouden we weer koers kunnen zetten. 10 minuten motoren versus een uur kruisen met deze wind. Moet kunnen met een Bavaria 🙂

Van lui wordt je echter moe, dus motoren we ook de laatste twee mijl. Heel even hadden we toch nog het zeil uitgezet, maar met een nog verder draaiende wind tegen van 3-4 knopen (1 bft) hadden we er geen zin meer in.

Eenmaal aangelegd in de haven stikken we zowat in kleding die we aanhebben. Toch maar weer snel die korte broek aan. We waren eigenlijk van plan de Cobb mee naar huis te nemen en in de tuin te BBQ-en. De enorme hoeveelheid vliegjes in de haven doet ons anders besluiten. Hier vliegjes betekent thuis omkomen in de vliegjes. We blijven dus gezellig hier (in de zon) om pas naar huis te gaan als het buiten niet meer lekker is.

We varen rond half twaalf uur uit de Compagnieshaven. We zijn net een half uurtje onderweg als we een uitnodiging krijgen voor een 1,5 meter borrel deze avond. “Sorry, onderweg naar Medemblik. Morgen? – Lukt niet, kunnen jullie dan maandag. – Jawel, maar in de middag gaat Rob met een goede vriend zeilen. Rond 18:00 kan. – Beter dan om 19:00. Ook oké? – Prima. Tot dan! ”

Hemelsbreed is het 30 meter, maar we moeten wel omlopen. Johan en Miranda wonen tegenover ons op een boot en voor zwemmen is het echt te koud. 🙂 Bovendien sjouwen we dan ook een kratje bier mee want de recent geïnstalleerde lier op onze boot hebben we van hen gekregen. 40 jaar oud, maar werkt nog perfect.

We zeilen een klein uurtje. De wind is tegen en minder dan 5 knopen (1-2bft) en er staan nog behoorlijke golfjes. We liggen continue stil. Omdat we in Medemblik graag in de Oosterhaven aan de kade willen liggen, maken we vaart met de motor. Dubbel liggen in deze tijd klinkt niet echt logisch en dat maakt het aantal plekken beperkt. We willen dus niet te laat aankomen.

In Medemblik aangekomen zijn er nog 5 plekken beschikbaar. We leggen aan de noordzijde aan. Als we ons melden bij het havenkantoor geven ze aan dat het tegenwoordig helemaal digitaal gaat. Niet via een app zoals Blue Water App, maar via een formulier op de website. Ze reageren niet op onze opmerking dat op de website nadrukkelijk staat vermeld dat je daar alleen gebruik van kan maken als je je minimaal een dag van te voren meldt. Enfin, na invullen krijgen we binnen 5 minuten keurig een factuur en betalingslink via de mail. Ook weer geregeld. Helaas krijgen we niet zoals in Urk korting omdat het sanitair is gesloten. Staat weer tegenover dat we hier vaak in de winter gratis hebben mogen overnachten. Dus klagen doen we niet.

We waren in de haven gaan liggen i.p.v. voor anker omdat we een eind wilde gaan lopen. Het was grijs en grauw, maar als we van boodschappen doen terugkomen schijnt de zon volop. Toch maar eerst even late lunch aan boord? Vroeg wijntje erbij? Uiteindelijk blijft de zon vrijwel de hele middag schijnen en wij zitten dus in de kuip:). Van lopen komt niet veel 🙂 Het is de hele middag een komen en gaan van boten. Op een enkeling na die een verlaten boot dubbel gaat liggen, verkassen ze allemaal naar een andere haven. Gelukkig waren we hier op tijd.

Als de zon ondergaat twijfelen we. Wel of geen kuiptent? Het is hier wel gezellig. We zetten hem snel op. Met een boekje en een elektrische kacheltje erbij is het goed toeven in de kuip. Daarna binnen Netflixen en wat TV kijken. Het wordt uiteindelijk nog laat. Pas om 00:30 liggen we in bed.

We ankeren aan het einde van de dag in de kom van de Compagnieshaven. Rob heeft van de week 40 meter 8 mm ketting aangeschaft en geïnstalleerd. Nu is het moment om te testen of het ook allemaal werkt. Dat gaat meer dan uitstekend. Het grote voordeel van de lier is dat hij nu de ketting niet door zijn handen hoeft te laten glijden en de ketting eenvoudig op de stop kan zetten terwijl de boot naar achteren vaart. Op deze manier kun je beter en gecontroleerder het anker laten ‘ingraven’.

Er gaat ruim 20 meter ketting uit. Althans dat denken we. We moeten nog markeringen in de ketting maken zodat we weten hoeveel ketting we steken. Klusje voor volgende week. Voldoende ketting is echter wel nodig want er staat duidelijk meer dan de voorspelde 4 bft. De meter geeft ruim 20 knopen aan. Nog net geen zes bft. Dat maakt het ook koud! Brrr! Na een half uur kou kleumen zetten we toch maar de kuiptent erop.

We hebben vanmiddag een Cobb’s BBQ gekocht en die willen we natuurlijk wel uit proberen. Kuiptent of geen kuiptent. Met de achterzijde open en de zijkanten voor de helft gaat het prima. De speciale briketten branden binnen enkele minuten. We hebben een hele kip gekocht en die moet circa 1,5 uur braden. Het is even wachten, maar het resultaat is perfect! Mooie aankoop. Kost wat (al met al 280 euro), maar dan heb je ook wat!

Rob dooft de briketten in het water waardoor we daarna meteen de tent dicht kunnen doen. Het was inmiddels wel behoorlijk koud geworden. Het duurt dan ook niet lang voor de kachel aan gaat. Zo is het wel uit te houden. Voor onze doen liggen we daarna vroeg op bed, al rond 09:30.

We ontbijten lekker aan boord en klimmen rond het middaguur van boord. De tent hebben we dan al weggehaald. De zon straalt volop, er is geen wolk te zien, maar het waait flink door. 18 tot 20 knopen, ofwel windkracht 5, maar koud is het niet. Zo druk als het gisteren was, zo rustig is het nu. Tja, voor ruimte in Urk moet je op zondag zijn. Wat zouden ze dan nu doen met al die kerken dicht? Voor de TV naar de EO kijken? Enfin, wij kunnen een mooie wandeling maken.

Ergens midden in het dorp komen we een kroeg tegen verstopt tussen de woonhuizen. Die ziet er niet echt gesloten uit (nu wel om 12:00). Op de deur hangt een briefje met aangepaste openingstijden (7 dagen in de week) en het krijtbord voor de deur met de lokale aanbiedingen ziet er wel heel fris uit. Ook geen enkele aankondiging dat ze dicht (moeten) zijn. Aan de andere kant, de bezoekers van deze kroeg komen ongetwijfeld allemaal uit deze straat. Als ze echt dicht zijn dan weet iedereen dat ook wel.

Na een uurtje wandelen komen we weer aan boord en vertrekken meteen. In de haven hijsen we het grootzeil. Er staat redelijk wat wind en we denken dat dit wel voldoende is, maar na een kwartiertje zetten we toch ook de fok maar bij. Varen grotendeels met de wind van schuin van achteren merken we niet al te veel van de wind. Genieten van wind en zon.

Aanmerkelijk sneller dan gisteren zijn we weer terug in Enkhuizen. Rob heeft in de afgelopen weken een ankerlier geïnstalleerd en die hebben we nog niet getest. Daarom kieperen we in het kommetje nog even het anker over boord. Aan ons anker zit momenteel alleen een voorloopketting van 20 meter en de rest is lijn. Dat is echter voldoende om de lier te testen.

De ankerlier is eigenlijk bedoeld om op het dek te staan, maar wij hebben hem in het ankerluik geplaatst. Hierdoor staat de lier lager dan het punt waarop de ketting aan boord komt. Dat is eigenlijk niet goed, want de ketting moet recht op de lier aanlopen. Om die reden heeft Rob de fundering waarop de lier staat schuin gemaakt zodat de ketting alsnog goed aanloopt.

Het zakken werkt voortreffelijk. Niet verwonderlijk 🙂 Ook het ophalen van het anker lijkt goed te gaan. De 20 meter bestaat echter uit twee keer tien meter verschillende soorten ketting. Het ene deel gaat goed, het andere deel slipt overduidelijk. Waarschijnlijk is dit deel ketting niet ‘gesynchroniseerd’, wat wil zeggen dat iedere schakel dezelfde maat heeft. Op zich prima, want er moet toch een geheel nieuwe komen. Dan wel wat langer (40 meter) en uit een deel.

We twijfelen of we wel of niet zullen gaan zeilen. Het uitgangspunt is immers zo weinig mogelijk reizen. Echter, als je iedere dag al die zeiltjes over het IJsselmeer ziet gaan voelt dat ook ongemakkelijk. Ook ongemakkelijk is dat Rob als verantwoordelijk bestuurder van de Enkerhuizer Watersport Vereniging Almere de verenigingsvloot van circa 20 schepen om dezelfde reden heeft stilgelegd.

Dubbel. Maar varen op je eigen boot met eigen gezin is toch anders dan boten beschikbaar stellen en waarop normaal gesproken samengestelde teams varen. Dus we gaan lekker weg. Niet ver, want we weten ook niet precies waar we terecht kunnen. Vrijwel alle jachthavens zijn gesloten voor passanten. Het lijkt er echter op dat de gemeente haven van Urk open is. Mochten we daar niet terecht kunnen dan gaan we ergens voor anker.

Het is mooi weer en het is net bezeild (kunnen zeilen zonder dan je de zeilen een keer aan de andere kant van de boot moet zetten). Zo varen we in twee en een half uur naar Urk. Aangekomen zien we de haven vol met masten liggen en gelijktijdig met ons varen zeker nog 8 schepen erheen. Ze zijn ongetwijfeld open :).

Als we de haven binnen varen zien we aan de lange kade op het eind lege plekken. De meeste andere boten schieten direct naar de kant om aan te leggen. Twijfel of ze er mogen liggen of bang dat het laatste plaatsje vergaat? Wij varen door tot aan de kade en vinden een mooie plek met uitzicht over de hele haven en op de kade.

We leggen aan en blijven aan boord. De zon staat in de kuip en het is goed toeven. Even later komt de havenmeester langs in zijn bootje en excuseert zich voor het feit dat het sanitair gesloten is. We krijgen 25% korting :). Komt mooi uit. Dat sanitair zouden we toch niet gebruiken.

Corry ziet een losgeslagen dobber van een visnet vlakbij in de haven drijven en wordt er volkomen door in beslag genomen. Met de weinige wind drijft hij links, dan weer rechts, gestuwd door het vlaggetje bovenop. Een uur later ligt hij eindelijk voldoende dichtbij en gaat ze aan de slag met de pikhaak. Met gevaar voor eigen leven 🙂 wordt de buit alsnog binnenboord gehaald.

Na een uur of twee wordt het frisjes en zetten we de kuiptent op. We eten buiten en blijven ons verbazen over de drukte in en op de haven. Jeugd vaart rond in bootjes, jachten komen en gaan. Tientallen fietsers en veel wandelaars op de kade. Gelukkig met de nodige afstand. Het meest opvallende is tot heel laat in de avond de stoeten met langsrijdende auto’s. Sommige zien we wel vijf of zes keer langskomen. Het lokale uitje is duidelijk hier in de haven.