Maand: december 2019

We slapen lekker uit. Het is zondag tenslotte. Je moet ook niet overdrijven. Na het ontbijt gaat Rob op zoek naar een havenmeester. Nergens te vinden uiteraard. Het is niet alleen winter, maar ook nog tussen kerst en oud & nieuw. Ik zou ook lekker thuis voor de kachel gaan zitten 🙂

Bij het zoeken vergeet hij echter nog te kijken naar de sauna die ze blijkbaar in het sanitair gebouw hebben. Dat zou zeker een reden zijn om weer terug te komen. Voor de volgende keer dan maar. Wel constateert hij dat het waarschijnlijk mogelijk is om te tanken. Dat zou wel fijn zijn, want het is maar weer de vraag wanneer je de volgende keer kan tanken zo in de winter.

Bij de Compagnieshaven kun je ook tanken, maar daar zijn ze de komende twee maanden bezig met het vervangen van de damwand en daar leggen we liever niet opnieuw aan. Bij vertrek hebben we daar water getank/ We moesten echter met handen en voeten de boot van de kant houden omdat de oude damwand losgewrikt is en vol met scherpe metalen uitsteeksel zit. Bovendien kun je alleen overdag door de weeks tanken en dan kunnen wij weer niet.

We kunnen inderdaad tanken. Het is wel GTL. Een zeer schone vorm van diesel, maar die niet helemaal goedgekeurd is voor de motor. Nou ja, het zal wel loslopen. Het is in ieder geval wel beter voor de winter want in GTL zit minder water dan in gewone diesel. Dat laatste is tegenwoordig een probleem omdat er vanuit overheidswege steeds meer biodiesel gemengd wordt. Biodiesel en water is een combi die kan leiden tot bacterie groei in de tank waardoor filters en spoeiers verstopt raken. Vooral in tanks waar diesel lang in blijft staan… zoals meestal bij zeilboten.

Buiten de haven hijsen de zeilen ern koersen naar Enkhuizen. Er staat een kleine 5 beaufort, maar de wind komt van achteren en het is goed toeven in de kuip. Een kleine 3 uur later zijn we in Enkhuizen.

We ruimen op en zitten nog even in de kuip met de kuiptent op. Het is al weer snel donker. Wel gezellig zo voor de laatste keer nog met de kerstboom erbij.

We gaan weer richting huis. Er is weinig wind voorspeld. Dus slaat Rob in de box de spinnaker alvast aan en legt de boom klaar. Dan kan die spi er met het eerste beste vleugje wind direct uit. Hij moet wel oppassen want het ijs staat op het voordek. Dat was vanochtend ook wel te merken. Het duurde wel even voordat alles binnen warm en comfortabel was. Goede reden om dus langer in bed te blijven liggen. 😉

De havenmeester heeft nog steeds niet gereageerd en verder was er ook niemand. Betalen was er dus niet bij. Nu is dat in de winter vaak zo, maar toch. Als je daar twee nachten ligt met gebruik van elektra en water voelt dat toch wat ongemakkelijk. Er komt vast wel een keer dat we ze een mooie donatie kunnen doen. Aanbevelen doen we ze uiteraard sowieso.

Buiten staat er wel erg weinig wind. We varen eerst Pampus voorbij en hijsen dan, bij het eerste vlaagje dat we zien, de spi. We dobberen, dobberen en dobberen… Vooruit zit er echter niet in. Dan de boel maar weer inpakken en de motor aan.

Een paar mijl verder komt de wind alsnog opzetten. We kunnen nu ook wat meer richting het noordoosten varen en hebben de wind van opzij. Acht knopen wind en glad water. We glijden er doorheen. Mooi varen!

Het ijs aan dek had er wel voor gezorgd dat we ons extra hadden ingepakt. Rob heeft thermo kleding aan, daarover twee fleecebroeken en twee fleecetruien, dan nog een fleecejack, zeilkleding en nog een fleecekraag en fleecemuts. De stoom komt bijna uit zijn oren. 🙂

In enkele uren varen we naar Lelystad. We doen ons uiterste best om de zuidelijke haveningang zeilend in te gaan, maar eenmaal binnen is er nauwelijks meer wind. We halen de zeilen in en varen het laatste stuk op de motor. Ook nu reageert de sluis direct op onze oproep en kunnen we direct de kolk in. We wachten nog even op een andere zeilboot (zowaar) en kunnen daarna door het IJsselmeer op.

Vannacht waren we van plan om voor anker te gaan. Tussen de twee jachthavens is een kom en daar denken we mooi te kunnen liggen. Tot twee keer echter leggen we het anker uit en het wil maar niet pakken. Heel veel wind is er niet voorspeld, maar hier lig je direct tegen de dijk aan. Als het anker gaat krabben, hebben we meteen een probleem. Dat gaan we dus niet doen.

We varen door naar de ingang van de Flevo marina. Daar zouden we ook net uit de wind moeten kunnen liggen met de zuidelijke wind die voorspeld is. Het ziet er echter zo krap uit dat we het niet verstandig vinden. De enige plek is recht voor de haveningang. Niet dat het daar zo druk is deze dagen., Maar toch. We varen daarom de haven in en zoeken een lege box uit bij het havenkantoor. Voordeel hier: ook weer stroom. Even overwegen we om naar het restaurant te gaan (dat is open in de winter), maar we besluiten uiteindelijk om aan boord te eten.

Vandaag blijven we in Muiden. We gaan met de taxi naar de sauna in Weesp, badderen daar een paar uur en gaan ook met de taxi weer terug. Hoewel de taxi’s uit Amsterdam komen zijn ze er zowel heen als terug in minder dan 15 minuten. Keurige service en alles via sms te regelen. Top service!

Als we terug zijn schuiven we bij de bar aan in café Ome Ko. Het is er gezellig druk en volop versierd. Rond een uur of zes verschijnt een van de bedienden met een grote schaal met wel 40 broodjes kroket en een forse kom met mosterd. Hij gaat het hele café af en iedereen wordt getrakteerd op een broodje kroket. Kijk, daar maak je nog eens vrienden mee. We drinken er dus maar een extra biertje bij :-).

We slapen heerlijk lekker uit. Nergens zo lekker als op een schommelende boot voor anker. Na een uitgebreid ontbijt maken we het binnen vaarklaar en zetten vervolgens koers richting Muiden. De gele tonnen die een verboden gebied markeren bij de haven van Lelystad komen niet meer helemaal overeen met de kaart. Toch maar even Navionics op de iPhone controleren. Die is volledig up to date.

We wilden onderlangs langs de kust gaan, maar dat lijkt nu afgesloten. Binnendoor via de havens kan ook, maar dan moeten we weer naar binnen. Dan dus maar verder naar buiten. Dat is echter wel een mijl extra naar het westen. Aangezien we wind tegen hebben komt dat qua route niet ideaal uit. De wind staat echter gunstiger dan voorspeld en uiteindelijk is Muiden zelfs bezeild.

Wel valt na een uur of twee de wind weg. We proberen het nog even, maar moeten dan constateren dat, als we voor half vijf in Muiden willen zijn, de motor echt aan moet. Dat heeft ook voordelen. We hebben van gisteren half vijf tot vanochtend twaalf uur voor anker gelegen. Het ankerlicht, de verwarming, binnenverlichting, enz. doen dan wel een aanslag op de accu’s. Die staan nu op 71%. Dat kunnen ze wel aan (tot +/-40%), maar als we in Muiden geen stroom hebben (om de accu’s te laden) dan hebben we wel een probleem. Een nacht extra kan wel, maar twee nachten wordt wat lastig.

Rob had al de havenmeester van de KNRZ gebeld, maar die neemt niet op. De andere haven in Muiden is altijd in de winter dicht en heeft dan sowieso geen stroom. De KNRZ is onze beste kans. Walstroom is ook prettig omdat we dan ons 220V kacheltje kunnen gebruiken. We hadden toch minder diesel in de tank dan we dachten. De meter geeft inmiddels nog maar 2/5 aan. Dat is ongeveer 40 liter. Als daar nog ruim 30 uur kachel op moet branden, naast het eventuele motoren, dan wordt het wel krap.

We hebben al gekeken op internet of we ergens in de buurt kunnen tanken. Alles blijkt echter dicht te zijn. Niet alleen vandaag op 2e kerstdag, maar ook in de dagen erna. In Muiden hebben ze helaas ook geen benzinestation voor auto’s. Dan hadden we nog iets met een jerrycan kunnen regelen.

Enfin, je kunt je zo druk maken als je wilt. Puntje bij paalje is er altijd een oplossing. We zien het daar wel. De laatste anderhalf uur varen we op de motor en als we aankomen, staan de accu’s al weer op 80%. Als het echt moet komen we daar wel twee dagen mee rond. Voor de kachel vinden we ook wel een oplossing.

We varen eerst richting de sluis in het centrum. Als we aan de kade kunnen liggen (en er onverhoopt toch stroom is) dan is dat wel leuker dan achter in een lege jachthaven. Het is echter krapper dan in onze gedachte en het ligt ook vol met vaste bootliggers. We varen daarom terug en meren af bij de KNRZ.

Om daar te komen moeten we wel keren. Het is nogal krap hier, maar we hebben een boot met een bijzonder korte draaicirkel. Rob gooit het roer om en we draaien meteen 180 graden. Oh, jee. Gaat dat wel goed? We draaien kort, maar de spiegel (achterkant van de boot) zwiept nog wel door. Krak… Ja, hoor. De vlaggenstok was net gerepareerd, maar nu is hij weer kapot. Nu gebroken aan de onderkant. Nou ja, boten en kluslijst zijn synoniem. Komt ook wel weer goed.

We hebben mazzel! Er is gewoon stroom en bovendien ook nog water bij de KNZR. Ook niet geheel onbelangrijk. We maken op ons gemak toilet, nemen een douche (er is toch water) en dan slaat de stop door. Tja… Corry is aan het föhnen, de acculader staat op volle toeren en het elektrische kacheltje staat ook aan. Gelukkig is de stop zo gevonden en na het uitzetten van de kachel kan Corry verder met het föhnen.

We hebben al een paar dagen geleden gereserveerd bij Floris V. om 18:00. Als we komen blijkt er gedekt te zijn aan een tafel voor twee keer twee personen. Gewoon een tafel voor vier gesplitst in twee keer twee…

We nemen de beste kant van de tafel. Voordeel om er als eerste te zijn. Uiteindelijk komt er niemand bij zitten. Het was wellicht bedoeld voor een enkeling die zonder reservering binnen zou komen. Voor de rest zijn alle tafels in gebruik en het is lekker druk, gezellig, maar toch met weinig lawaai. Gewoon super leuk. We eten lekker en gaan op tijd weer bootwaarts.

Het weer ziet er de komende dagen mooi uit. Wat ons betreft wordt het dan ook een kerst op het water. We hebben bedacht dat we langzaam afzakken naar Muiden. Daar een dagje blijven. Lekker naar de sauna in Weesp en dan weer rustig terug. De planning is om zondag weer in Enkhuizen te zijn.

Als we rond halfeen wegvaren staat er een knoop of 12. Het is een mijl of 15 varen en dat betekent rond de 3 uur varen. We willen in Lelystad voor anker, maar wel na de sluis. Daar moeten we ook nog wat tijd voor inruimen en het is wel handig om voor anker te liggen voordat het donker is.

De wind staat gunstig dus de spi staat al snel. Na drie kwartier zien we echter een forse regenbui aankomen en twijfelen over wat te doen. Niet alleen vanwege mogelijke vlagen wind. Een drijfnatte spi aan boord is ook niet alles. Als we de eerste druppels voelen halen we hem daarom maar snel weg. Achteraf bleef het bij die paar druppels en ging de bui net achter ons langs.

Rob heeft geen zin om hem weer te zetten dus we gaan door op het grootzeil en de fok. We maken evengoed nog 5 knopen snelheid. Daar is geen man mee overboord. Als we de ondiepte tot Trintelhaven, een vluchthaven halverwege de dijk Enkhuizen-Lelystad, voorbij zijn veranderen we fors van koers. Dan varen we vrijwel aan de wind richting de sluizen.

Eenmaal daar aangekomen roept Rob de sluizen op. Ze reageren meteen en de sluisdeuren openen zich. In de kolk staat nauwelijks wind en met losse lijnen liggen we eenzaam te wachten in de 190 meter lange sluis. Al met al liggen we er ruim een kwartier. De sluizen staan inmiddels al weer wijd open, maar de brug is nog dicht. Rob maakt ondertussen het anker maar alvast klaar.

Eenmaal door de brug varen we om naar de spuigaten onder de ‘hurkende man’. In de volksmond ook wel poepende man genoemd. Een mooi kunstwerk op de dijk dat geheel bestaat uit buizen. Als het anker eenmaal ligt zet Corry Sponky nog even flink in zijn achteruit om zeker te weten dat we vast liggen. Het anker geeft geen krimp. Niet dat er veel wind is voorspeld, maar zo bij de spuigaten kun je beter het zekere voor het onzekere nemen.

Binnen stond de kachel al aan en snel trekken we de vele lagen zeilkleding, fleece truien, fleece broeken en warme sokken uit. 15 minuten later is het buiten pikdonker. Mooie timing!

’s avond eten we zalm en gestoofde aardappel uit de oven. De 500 gram zware moot is veel te veel voor ons beiden, maar wel een kerstmaal als niet te versmaden.

We ontbijten met broodjes uit de oven. Die moeten tenslotte ook een keer op. We vertrekken rond een uur of twaalf richting Enkhuizen. Buiten staat een licht windje van achteren en binnen de kortste keren staat de spinnaker er dus ook op.

De zon is minder sterk dan gisteren, maar het is evengoed mooi weer. Via de AIS proberen we de wedstrijd te volgen die rond 12:00 is gestart in Enkhuizen. We varen zelf deze winter niet mee. De Dancing Queen staat op de wal en we hadden geen zin om op een andere boot mee te varen. Liever gebruiken we de weekenden om met onze eigen boot weg te gaan.

We checken de snelheid van diverse boten in de wedstrijd en die ligt ver uiteen. Tussen de 0,5 en 5 knoop. Dat lijkt niet helemaal logisch. Of de een vangt net een windje en de ander helemaal niet… of er is een motor in het spel. Dat laatste blijkt later het geval te zijn. Na de start is de wedstrijd afgebroken vanwege te weinig wind zonder uitzicht op verbetering.

Dat kunnen wij niet zeggen. Tot bijna aan de Ven (een vuurtoren in de buurt van Enkhuizen en begin van het wedstrijd gebied) kunnen we zeilen. Daarna valt ook bij ons definitief het doek. In ons geval valt het dan niet, maar rolt het op (in de mast). Het water is als een spiegel en we maken geen enkele voortgang meer. De laatste 3 mijl varen we daarom op de motor om aansluitend af te meren in een zonovergoten haven. Biertje in de kuip. Wie doet ons wat!