Zeilen zoals zeilen moet zijn

We vertrekken rond een uur of 11:00. We liggen lagerwal, maar de wind is aanmerkelijk minder dan gisteren. Rob gooit alleen los en vaart weg. Corry is nog bezig met haar make-up binnen. Je moet er op deze dagen natuurlijk wel op zijn paasbest uitzien 😉

Op de hi-aspect (voorzeil) varen we rustig aan richting de Houtribsluizen. Buiten blijkt het toch nog aardig door te waaien. Op het kleine zeil varen we evengoed nog bijna zes knopen. Bijna normale kruissnelheid.

Samen met één andere zeilboot liggen we in de sluiskolk. Er wordt direct gestart met schutten en na een kleine 20 minuten varen we onder de brug door waar Rob vrijwel iedere werkdag overheen rijdt. Tegenwoordig bijna geruisloos met zijn Tesla die hij nu enkele maanden heeft. Het zou ook wel een uitkomst zijn aan boord, maar het zal nog wel even duren voor zeilboten elektrisch worden uitgerust. Hier op het IJsselmeer is dat nog wel prima te doen, maar als je ineens 50 of 100 mijl (12 tot 24 uur) moet motoren op zee wordt dat toch wat bewerkelijk.

Uit de sluis gaat de high-aspect weer op en direct na de hurkende man slaan we stuurboord uit het Markermeer op. Een kleine 13 mijl op koers 260 graden scheidt ons nog van de bestemming Volendam.

Het wordt een fantastische tocht. Na een klein uurtje zetten we stukje grootzeil erbij omdat de wind iets terug neemt in kracht. Van een kleine 5 bft naar een dikke 4 bft. We varen heerlijk halve wind (wind van opzij) met een mooi zonnetje en rond de 6 knopen snelheid. Zeilen zoals zeilen moet zijn.

In het kommetje van Volendam is nog plek aan de kade, maar als we net liggen komt de havenmeester aanlopen. Hij wil deze ruimte vrijhouden, samen met nog vrije stuk kade achter ons, voor een grote boot die nog komt. Hij verwijst ons naar een steiger voor het havenkantoor en de ‘dijk’. Pal voor de ingang van de haven. Top plekje!

Als we hebben aangelegd, merken we dat er daar geen water op de steiger is. Hadden we dat geweten, dan kunnen tanken op de plek waar we zojuist lagen. Om nu weer terug te gaan, weer aan te leggen, dan weer terug varen en opnieuw aanleggen. Dat is niet ingewikkeld, maar ook niet onze hobby…. Het is wel goed. De tank moet nog minstens een derde of meer vol zijn. Dan maar voorzichtig zijn met douchen.


In Lelystad wilde we voor vertrek al tanken, maar ook dat lukte niet. We hadden weliswaar een wateraansluiting direct voor de boot, maar een buurman verderop had net bedacht dat hij zijn boot ging schoon spuiten met een hoge druk. We hadden uiteraard wel kunnen vragen om te stoppen en ons te laten tanken, maar gingen er vanuit dat we dat wel in Volendam konden.


Enfin, het is mooi geweest. We halen op de kade een patatje en eten het in de kuip op. Ondertussen komt de grote boot waar de havenmeester het over had binnen. Het is inderdaad een joekel en zo lelijk als de nacht. Geld en smaak tegelijkertijd hebben is niet vanzelfsprekend 🙂 Het aanleggen gaat ook niet vanzelf, na drie keer, waarvan ook een poging op een andere plek liggen ze dan toch. Duurde slecht hooguit een half uur…

We zetten de kuiptent op, want het begint inmiddels toch wel frisjes te worden. in tegenstelling tot op het water is er hier weinig zon. De buurman voor ons ligt er sinds gisteren en had zich al verbaasd dat wij wel zon hebben gehad. Hier had de zon zich vandaag nog niet laten zien. Tja, dan moet je ook maar het water opgaan 😉 Als de tent staat doet Rob nog even boodschappen. Vanaf deze plek is dat heerlijk dichtbij. Daarna houden we het voor gezien. Vandaag geen lange wandeling.