Terug naar Cafe De Molen

We vertrekken rond 8 uur naar de sluizen van IJmuiden. Daar kunnen we meteen door en we motoren door naar de Oranjesluizen in Amsterdam. Sommige boten in het kanaal proberen te zeilen. Er staan wind genoeg (5 bft), maar wij beginnen er niet aan. Door de vele bebouwing heb je zo wel wind en zo weer niet. Dat schiet bepaald niet op en zo mooi is het Noordzee kanaal ook weer niet.

Bij de sluizen in Amsterdam kunnen we meteen door. Daarna 20 minuten wachten op de Schellinghouterbrug. Want die ging net dicht toen wij de sluis uitkwamen…. Wachten betekent daar dobberen want aanleggen kun je daar niet. Maar 20 minuten is zo voorbij. Direct na de brug is het zeilen hijsen en richting Markermeer.

Altijd oppassen voor tegenliggers in het kanaal 🙂

Met de 20 kopen wind op de kont varen we bijna 7 knopen door het water. Wetende dat het Markermeer aan het dichtgroeien is met Fonteinkruid blijven we dicht tegen de vaargeul aan. Het helpt niet. Zodra we het IJ uitkomen zien we de snelheid,ondanks dezelfde wind, steeds verder terug lopen. Als we nog maar 3,5 knoop varen zetten we de motor aan en varen we schuin op de wind naar achteren. Er komt een compleet eiland van wier onder de boot vandaan. Grrr! Tot aan het Paard van Marken (vuurtoren) moeten we dit nog zeker twee keer herhalen. Ondertussen begint het steeds harder te waaien en moeten we reven. Hoe hard het ook waait, qua snelheid wordt het niet beter.

Hollandse liefde aan het Noordzee kanaal

Na het Paard dachten we van de waterplanten af te zijn. Het lijkt hier echter juist erger! Terwijl we van het Paard naar Volendam varen komen we vrijwel tot stilstand. Diverse keren slaan we achteruit. Heel even maken we dan weer snelheid om vervolgens vrijwel weer tot stilstand te komen. We wijken steeds verder uit richting het IJsselmeer, maar het lijkt niets te helpen. Ondertussen zie je overal de waterplanten boven het water uitsteken. Ondanks dat het 3,5 meter diep is.

Uiteindelijk hebben we geen andere keus dan met de motor op vol vermogen met maximaal 2 kn snelheid naar de vaargeul bij Volendam te varen. Daar slaan we nog een keer achteruit en kunnen we weer normaal snelheid maken. Hier komen we echt niet meer voordat het oktober is en de planten weer afsterven.

Bekend beeld aan het Markermeer. Het ‘paard van Marken’. Ooit een belangrijke vuurtoren. Nu een monumentaal woonhuis.

Bij het invaren van de haven sukkelt er een ander schip voor ons. Als we langs varen meldt de Duitser dat hij motorproblemen heeft. Wij denken dat hij net als wij gewoon een tapijt onder zijn boot heeft hangen en melden dat in het Engels inclusief dat hij even achteruit moet varen. Hij lijkt het echter niet te begrijpen of verstaat het niet in de inmiddels 25 knopen wind. Enfin, hij vaart nog. In de haven hoort hij vast van iemand anders of heeft hij geluk en slaat hij zelf achteruit bij een box in of uit varen.

Hier kunnen we niet betalen met de Blue Water app dus maken we ons gangetje naar het havenkantoor. Corry had al vooruit gebeld voor de box dus we zijn bekend. We hebben meteen maar twee nachten geboekt. Doen we eigenlijk de hele vakantie al en met het onweer morgen is dat zeker een goed idee. Van Peter van de Dancing Queen krijgen we een appje met welkom in Volendam. Ook al zit hij uiteraard gewoon in Enkhuizen :-). We worden op de voet gevolgd. Met de AIS van tegenwoordig weet iedereen waar je bent.

We lopen naar de stad en zakken neer bij het ons bekende Café De Molen aan de dijk. Hier begonnen we onze vakantie. Als we daarna boodschappen hebben gedaan en in de haven terug komen zien we een boot die net een box in wil varen. Of hij nu verkeerd aanvaarde of het met opzet deed weten we niet, maar ineens vaart hij vol gas bijna 30 meter achteruit. Onder de boot komt een compleet voetbalveld aan fonteinkruid te voorschijn. Het is nog een wonder dat hij eerder vooruit kwam. Havens als dit gaan het niet overleven als hier niet iets aan wordt gedaan. Dat is inmiddels ook wel te merken. Waren er vroeger altijd ligplaatsen te kort. Nu krijgen ze op het Markermeer de havens niet meer gevuld. In de periode mei t/m september heb je als zeilboot hier eigenlijk niets meer te zoeken. Doodzonde.

We kunnen nog even in de kuip zitten, maar dan begint het toch te regenen. We gaan lekker binnen zitten en eten pizza uit de oven.