River Yar

Vandaag is de grote tocht. We steken over naar Yarmouth. Een tocht van meer dan 2 mijl en we doen er 35 minuten over. Zeilend , dat gelukkig weer wel. Deze vakantie is er weinig wind. Het aantal motoruren loopt gestaag op. Ze noemen het in Yarmouth een jachthaven, maar veel meer dan een paar drijvende steigers is het niet. Maar hoeveel heb je nodig? Het is er gezellig en er gebeurt veel. 

De haven van Yarmouth

Door de ‘berthmanager’ worden we naar een 34 footer gedirigeerd. Hij blijft in zijn bootje erbij als we aanleggen. Schijnbaar gaat het ook vaak niet goed. We krijgen een uitgebreid compliment over hoe we aanleggen. Ach, toch aardig. Na betalen van het liggeld bij het havenkantoor gaan we de stad in. Super klein, maar erg leuk. Diverse pubs en kleine oude straatjes. Het is er erg toeristisch en met 20 minuten ben je er doorheen, maar de sfeer is goed.

Eigenlijk wordt de haven gedomineerd door de forse pont die ieder half uur aanlegt en wegvaart en de rijen met auto’s op de kade. Er zijn twee ponten. ze vertrekken ieder van één kant (Lymington en Yarmouth) en passeren elkaar in het midden van de rivier. Er legt dus echt vaak een pont aan. We storen ons er niet aan. Het brengt ook wat levendigheid.

Weer terug op de boot besluiten we een stukje te gaan varen met de bijboot. We hadden in een blog gelezen dat de Yar een mooi stuk natuur was. We zijn benieuwd. Helaas valt dat wat tegen. De rivier is veel korter dan we hadden verwacht. Een huis, veel gras en een rand met bomen, te ver weg om eigenlijk iets van te zien. Evengoed een leuk uurtje varen, van begin tot eind en terug. Maar niet echt bijzonder.

Terug in de haven zijn de Engelse buren, waar wij bij hebben aangelegd, aan boord. We spreken ze kort. Daarna komt hij nog melden dat Boris Jonhson gisteravond laat is afgetreden uit boosheid over de zachte aanpak van premier May met betrekking tot de Brexit. Sinds het referendum twee jaar geleden is het land wat hem betreft in crisis. Hij is ook duidelijk tegen de Brexit. En geef hem ongelijk…