De wekker gaat om 05:00 en we vertrekken strak om half zes. We hebben licht het tij mee en zijn vlotjes de haven uit. Hier in het kanaal ligt een verkeersscheidingsstelsel voor de grote vrachtschepen die naar Antwerpen, Rotterdam of Hamburg gaan. Dit moeten we recht oversteken. Wat onhandig voor de koers. We varen hierdoor feitelijk een stuk terug.
We hadden nauwelijks wind verwacht, maar we kunnen mooi varen. Als de wind wat terugloopt proberen we de WestlandUtrecht (onze bollejan, een grote fok), maar dat wil niet echt. De koers is net te hoog voor het zeil. Met alleen grootzeil en fok varen we evengoed nog net bijna 5 knopen. Onze minimale snelheid die we op langere tochten aanhouden.
We steken eerst de oostelijke geul over (verkeer richting noorden) en manoeuvreren tussen de diverse schepen door. Met rustig weer en een plotter met AIS waarmee je precies kunt zien of je wel of niet op aanvaringskoers zit is dit tegenwoordig ook een makkie. Nu weet je al een half uur van te voren dat je een schip op 500 meter gaat passeren. Mits hij uiteraard zijn koers niet wijzigt 🙂 Vroeger zat je tot het laatste moment te tobben wat er ging gebeuren.
Na de oostelijke geul komen dan in een breed stuk niemandsland. Daar kunnen we weer richting de ons gewenste koers sturen. In de westelijke geul is het aanvankelijk rustig, maar dan wordt het onverwachts druk en om de een of andere reden liggen we iedere keer op ramkoers. Door wat te spelen met de snelheid glippen we er steeds tussendoor, maar bij een schip wordt het toch wat spannend. We gooien uiteindelijk alle zeilen maar los en sturen op naar de wind om de snelheid er volledig uit te halen als het schip drastisch zijn koers wijzigt. We maken gauw weer snelheid en varen door. Als hij ons voorbij is, verlegt hij zijn koers weer. Best vriendelijk… hij had zeker niet hoeven te wijken.
De wind draait ondertussen verder naar het noorden en de laatste mijl (1,8 km) van de geul oversteek zetten we de motor erbij. We maken te weinig snelheid. Zodra we de geul overgestoken zijn, verleggen we de koers richting Beachy Head en hijsen we de spinnaker. Nog 70 mijl te gaan naar de Solent.
Bij Beachy Head halen we alle zeilen binnen. Er is geen wind van betekenis en de voorspelling is dat die er ook niet meer gaat komen. Motoren dan maar. 6 jaar geleden voeren we hier de mist uit en werden we onverwachts getrakteerd op prachtig zonnig zeilweer en vooral dit magnifieke uitzicht. Nu weten we wat er komt, maar het blijft mooi.
We realiseren ons ineens dat we het gastenvlaggetje nog moeten hijsen (deze hebben we wel). Hij blijkt wel wat aan de zware kant zoals je in onderstaande video kan zien 🙂
Voor Brighton blijkt dat ze een windmolenpark hebben aangelegd. Die stond wel op de kaart, maar dan zie je weer dat gebruik van digitale kaarten toch beperkend is. Een blik op een gewone kaart is voldoende om het park op te merken. Op een digitaal kaart moet je eerst inzoomen om het te zien. Op die afstanden doe je dat eigenlijk nooit en zie je het dus niet. Nu moeten er 3 mijl extra worden omgevaren. Valt nog mee, maar als we het eerder hadden gezien hadden we de koers maar minimaal hoeven te verleggen.
Nadeel van geen wind is dat je niet kunt zeilen. voordeel is dat je gewoon in de kuip op de laptop Netflix kan kijken. We doen wild en drinken er één glaasje rose bij. Lekker gezellig. We kunnen anderhalve aflevering van Suits kijken voordat we het begin van de Solent naderen. Daar is het best druk met groot verkeer en we ruimen de boel maar op.
We steken het diep water kanaal over en scharrelen door tot vlak voor de kust van Bembridge. Het is inmiddels donker en we moeten goed uitkijken om hier niet een van de vele wedstrijdboeien te raken. Het is hoog water en we moeten behoorlijk doorvaren richting het strand om water te vinden van maximaal 5 meter diep. Bij eb hebben we dan nog circa 3 meter en bij hoog water niet te veel. Voor vertrek hebben we de ankerketting verlengd van 10 naar 20 meter en dat is een prettig gevoel bij de stroming hier. We zetten de volledige ketting en 15 meter verlengde ankerlijn. Dat moet voldoende zijn. Niettemin laten we de plotter aanstaan met een anker alarm.
We liggen…. 110 mijl afgelegd in 19 uur. Best vlot. We trekken een wijntje open en kijken nog het deel van Suits af. Daarna lekker slapen.