Op naar de eilanden

ā€™S ochtend zijn we er vroeg uit. Dat moesten ook omdat we het tij richting Vlieland moeten halen, maar daarnaast ging het ankeralarm af en lagen we ook al niet echt meer. De wind was eerder dan voorspeld gedraaid naar het zuiden en ook fors toegenomen. In plaats van een voorspelde knoop of 8 (windkracht 3) stond er nu ruim 15 knopen (een dikke 4 bft met vlagen naar 5 bft). We klotste letterlijk ons bed uit.  

De elektrische ankerlier was ook hier een uitkomst. Terwijl we op de motor tegen de wind in varen haalt de lier binnen een minuut het anker op. Ook nu weer geen vuile handen. Het touwtje om de afstandsbediening, bedoeld om je nek te hangen, bewijst we zijn waarde. Rob struikelt op het stuiterende en zonder koord had de afstandsbediening mooi overboord gelegen. Een goede les om dat altijd te gebruiken. 

Om 06:45 liggen we in de sluis van Kornwerderzand. Samen met ons nog twee andere schepen. Als we de Boontjes in varen gaat Corry nog even liggen. Van slapen was niet veel gekomen. De wind houdt aan en met het tij mee vaart Rob in een uur of 4 naar Vlieland. Daar laat ook Corry zich weer zien. We zoeken in de haven een lege box. Het havenkantoor is gesloten, maar tegenwoordig kun je ook digitaal betalen, dus dat is zo geregeld.  

In de middag vermaken we ons met kijken naar de andere boten die worden geholpen om aan te leggen. Met zuidelijk wind is Vlieland een lastige haven om aan te lopen. De wind blaast vol over het wad en met een inmiddels stevige 5 bft is aanleggen met de wind van opzij in de krappe haven  voor menig zeiler een uitdaging. Toen wij binnenkwamen was er geen havenmeester te zien, maar nu varen ze rond in een Rib en dirigeren de boten naar een box. Ze varen vooruit, leggen hun Rib tussen de boot ernaast en de steiger waarin de nieuwkomer moet gaan liggen en fungeren als super fender. Vaak is dat ook wel nodig. De doorgangen zijn krap en met de wind van opzij zou menig boot anders crashen tegen de boot die er al lag. Zeker de niet altijd zo ervaren vakantiezeilers willen nog wel eens te laat insturen en dat ligt je met de boeg echt op ramkoers van de boot ernaast. In deze omstandigheden gaat er geen dag voorbij zonder schade in de haven šŸ˜‰ 

In de middag lopen we naar het stadje. We wilde nog op een terras zitten, maar zien niets dat er gezellig uitziet. Terug op de haven lopen we naar het restaurant daar. Ze bedienen niet op het terras vanwege de harde wind. Binnen kunnen we nog wel kort zitten voor de tafels worden ingenomen door reserveringen voor het diner. Echt gezellig is het niet, maar je hebt wel mooi uitzicht over het inmiddels wilde water. 

Dagje gennakeren

In de ochtend proberen we voor het eerst onze nieuwe ankerlier. Rob heeft afgelopen week nog hard gewerkt om de nieuwe Lowfrans lier te installeren. De lier was een cadeau van zijn moeder. Er kwam nog wel het nodige bij zoals installatiemateriaal, afstandsbediening, enz. Maar we denken er een hoop plezier van te hebben. Er staat vandaag weinig wind dus het is sowieso makkelijk anker op, maar met de elektrische lier is het heel makkelijk en nog belangrijker… vooral ook snel Met de handmatige lier het anker ophalen is (afhankelijk van de hoeveelheid ankerketting) al gauw een paar minuten werk. Nu is het anker in 30 seconden binnen en kunnen we weg. Geen vieze handen. Wel een vieze lier. Daar moeten we nog wat op verzinnen. Paar emmers water helpt wel, maar een mogelijkheid om de boel af te spuiten is wellicht toch handig. Nu ligt er een emmer zand in het ankerluik. 

Er staat weinig wind, maar wel een uitbundige zon en de temperatuur is prettig. Rond de 20 graden. Ofwel, niet te warm en niet te koud. Op een boot ben je de hele dag buiten en is er vrijwel geen schaduw. Dat hoeft het ook niet te warm te worden, want dan brand je weg. We varen tot aan Wijdeness op het grootzeil en fok en dan kunnen we ruimen waarna Robā€™s nieuwe speeltje erop kan. De gennaker. Dat is een soort grote fok, maar dan van spinnakerdoek. Hij was er nooit zo fan van omdat hij liever met de spinnaker vaart, maar het is beter te handelen. Daarnaast is dit zeil ook zo gesneden dat er het ook met de spinnakerboom gevaren kan worden, alsof het een spinnaker is. Dat werkt bijzonder goed en daarmee hebben we eigenlijk het beste van twee werelden. 

We gaan vlotjes door de sluis in Enkhuizen en varen door tot aan Makkum. Een paar mijl voor Makkum draait de wind en gaan de zeilen eraf. Dat komt goed uit want we willen voor anker en dan lig je liever niet aan lagerwal. Voor de tweede dag drinken we Spritz met ijsklontjes. Het moet niet luxer worden šŸ˜‰ 

Waarheen?

Vandaag start onze vakantie. We hebben drie weken. Eventueel in te korten tot twee weken. Eerste issue is waar we nu eigenlijk naar toe gaan. Of beter gezegd… waar we morgen naar toe gaan. Vandaag weten we al. Rob krijgt vanmiddag zijn twee prik en daarvoor moeten we in Hoorn zijn. We vertrekken rond 11:00 en varen op ons gemak met onze nieuwe genaker richting Hoorn. Het is heerlijk weer. Niet te warm, niet te koud. Weinig wind, maar met ons nieuwe zeil geen probleem. We maken een gestage voortgang rond de 4 knopen.

Door Corona hebben we het ook dit jaar het buitenland (grotendeels) uitgesloten. Voor dit jaar hadden we eigenlijk 3 tot 4 maanden Oostzee op de planning, maar dat gaat het zeker niet worden. Eerder deze week hadden we Zeeland in gedachten. Daar zijn nog wel wat plekjes waar we nog niet eerder zijn geweest. Ook heeft Rob deze week nog een elektrische ankerlier geĆÆnstalleerd en in Zeeland is het ook prima ankeren.

Vrijdag leerde we echter dag de Haringvliet storing heeft en de komende weken dicht blijft op een enkel uurtje op vrijdag. Je kunt er wel om heen varen, maar het is toch gedoe en het is al druk op het water met Corona. Daar gaat dit niet bij helpen. Dus het wordt waarschijnlijk dan maar richting Wad. Zijn we ook al tijden niet meer geweest. Het is er altijd veel te druk , maar met onze huidige bijboot is buiten ankeren ook nog een oplossing. Enfin, we zien morgenochtend wel weer.

In Hoorn ankeren we in het kommetje en peddelen we (dat wil zeggen Rob ;-)) naar de kant. Het is 3 kwartier lopen naar de IJsbaan waar Rob zijn vaccinatie krijgt. Zo blijven we mooi in beweging. Hij wordt redelijk snel geholpen en twintig minuten na binnenkomt zit de prik er bij hem in. Formeel moet hij nog vijftien minuten wachten, maar na vijf minuten is hij al zat en staat al weer buiten. In de stad is het druk. Rob scoort nieuwe blauwe sneakers en we doen boodschappen bij de Deen. Daarna terug peddelen en mooi zitten aan boord.

Voor anker in het kommetje