Zodra we de haven uit zijn hijsen we -voor de eerste keer- de zeilen. Het grootzeil hadden we wel een keer in de haven uitgerold, maar de high aspect die op de rolfok zit hebben we nog niet eerder gezien. Tja, een boot kopen zonder de zeilen te bekijken… Ach, gezien de staat van de boot maken we ons daar niet zo druk om. er is altijd keurig voor gezorgd. De zeilen zijn niet nieuw, maar tonen prima. Vooral met de high aspect zijn we blij. Vangt goed wind, makkelijk met overstag en je behoudt goed zicht.
Voordat we de zeilen hesen waren we echter al even onderweg. Vanochtend zijn we opgehaald in onze thuishaven in Enkhuizen (zodat onze auto daar staat bij terugkomst) door Peter en Monica, goede vrienden van ons. Zij hebben ons naar Strijensas gebracht en ze hebben als eerste van onze vriendenkring kennisgemaakt met de Sponky :-). Ze stonden sowieso al een tijdje op ons lijstje om uitgenodigd te worden voor een etentje en we hebben maar meteen de daad bij het woord gevoegd. Maar dat wordt uiteraard na de vakantie!
Jan-Kees is ook op de haven. Hij vaart zijn boot, samen met zijn zoon, naar Stellendam. Hij gaat daar twee weken ‘proefliggen’ in de marina om te zien of die haven prettig is om standaard te liggen. Omdat hij zijn spiboom eigenlijk nooit gebruikt (hij heeft een mooie gennaker) lenen wij die voor de vakantie. Uiteindelijk zullen we die ruilen tegen ons reddingsvlot.
We wilde eigen gelijk opvaren om foto’s van elkaar te maken. We waren echter wat laat, dus dat wordt een andere keer. Jan-Kees vertrekt vrijwel direct nadat wij zijn aangekomen.
Na het inruimen van de boot vertrekken we en zwaaien we nog een keer naar de Goya. We hebben er veel plezier van gehad, maar het is nu tijd om verder te gaan.
Met de gehesen zeilen merken we voor de eerste keer hoe de Sponky onder zeil vaart. Ondanks dat de high aspect (relatief) kleiner is dan de grote genua op de Goya merken we direct dat volledig zeil bij 15 kn wind veel te veel is. De Sponky blijkt best wiebelig te zijn en ligt al snel schuin.
Met een gemiddelde wind van 12-15 knopen en vlagen tot 18 knopen moeten we zowel voor- als hoofdzeil fors reven om comfortabel te kunnen zitten. Het kan ook zijn dat het een kwestie is van de juiste trim vinden (voor zover dat kan met twee rolzeilen).
Het zeilen blijft beperkt tot een half uurtje. Daarna draait de wind tot recht op kop en we kiezen ervoor om het laatste stukje naar Willemstad te motoren. We leggen aan in de gemeentehaven en bij het afstappen maakt Corry een flinke smak. Ze stapte op het anker om af te stappen, maar niet in het midden, maar op de zijkant. Dat kan het anker niet hebben en kantelt, met een flink buil en schaafwond tot gevolg.
De rest van de dag doen we inkopen bij de Jumbo (de reden om hierheen te gaan) en de watersportzaak en drinken daarna nog wat in de oude haven. Omdat het lijkt te gaan regenen spannen we het kuipzeil. Dat hebben we de dag ervoor bij Joosten Watersport gekocht en we zijn er heel tevreden over. Middels een rits in het midden kan het keurig om de kraanlijn heen waardoor we een dak over de gehele kuip hebben. De zijkanten eindigen net boven de zeereling waardoor we wel zicht hebben, maar ook goed tegen inregenen beschermd zijn.