Vast in de waterplanten

We vertrekken rond een uur of 11:00 het plan is om het Volkerak over te steken en bij Oude-Tonge naar binnen te varen. Ook daar is een sluisje dat niet meer in gebruik is en een lang kanaal waar aan het eind de haven ligt. Direct aan de haven is ook een supermarkt en hoewel we gisteren wel wat boodschappen hebben gedaan, zou het prettig zijn om wat meer vooraad aan boord te brengen. En dan liefst zonder veel te sjouwen 😉

Er is te weinig wind om voortgang te houden. We moeten ook direct na de havenuit de geul oversteken en dan heb je wel snelheid nodig. Het is echt druk hier. Een uurtje later zijn we bij Oud-Tonge. Als we echter de nevengeul richting Oude-Tonge invaren komen we binnen de korste keren niet meer vooruit. Rob kijk naast de boot en ziet de waterplanten tot aan het wateroppervlakte staan. Grrr…

We varen een stukje achteruit om de planten onder de kiel en het roer vandaan te krijgen. We dachten eerst nog te veel aan de zijkant van de geul gevaren te hebben. Al snel blijkt echter dat de hele geul vol staat met waterplanten. We varen nog enkele honderden meters door in de hoop dat het dan over gaat, maar het is niet te doen. De geul is ruim 4 meter diep, maar dat maakt hier blijkbaar niet uit. Het zijn ook andere planten dan bij op het Marker/IJsselmeer. Hier zijn de grover en bruin van kleur. We komen nauwelijks meer vooruit wat we ook doen. We keren om en hebben ruim een half uur nodig om enkele honderden meters te overbruggen…. 🙁

Eenmaal in de hoofdvaargeul is het ruim 10 meter diep. Door wat achteruit te varen raken we de meeste planten kwijt en maken we weer vaart. Dan maar door naar de sluis. We doen wel boodschappen in Bruinisse. We hadden eigenlijk voor anker willen gaan vanavond, maar dan gaan we nu eerst maar naar de jachthaven van Bruinisse.

We gaan vlotjes de Krammersluizen door en komen op de Oosterschelde. Klein stukje maar want al na een 2 mijl gaan we weer door de sluizen in Bruinisse. Daar is het druk en we passen er nog net bij. De passage duurt naar ons idee erg lang. Maar ach, we zijn op vakantie. Haast hebben we niet.

Rob belt de jachthaven en we krijgen een plekje toegewezen. Inmiddels is het flink warm geworden. Het is hier een grote haven en dat merken we. Ondanks dat we zeker niet op de laatste steiger liggen is het bijna 10 minuten lopen van boot naar havenmeester. Daar kopen we meteen een kaart voor het aanleggen op de eilandjes in het Grevelingen meer. Die zijn voorzien van steigers door natuurmonumenten en met een kaart mag je daar gratis aanleggen.

Uiteraard kijken we nog even bij de watersportwinkel. We zien een mooi teak tafelblad dat wellicht wel of net niet gaat passen. Ons tafelblad in de kuip is van goedkoop gelakt hout en dat willen we nog steeds een keer vervangen. De maat is echter wat incourant en daarnaast zijn de tafels ook niet echt goedkoop (+/- € 350,-). We krijgen het blad zo mee om te passen zonder zelfs een naam op te hoeven geven. Goed vertrouwen zijn ze hier. Of wij zien er zo betrouwbaar uit 😉 Het past helaas alleen net niet. Het is drie centimeter te lang en we zien geen manier om het passend te maken. Ook niet met aanpassing van de constructie. We lopen dus ruim 20 minuten met een zwaar blad heen en terug voor niets 🙁 Volgende keer beter.

Op de haven zit ook een restaurant en aangezien we op onze trouwdag niet uit eten zijn geweest besluiten we als alternatief vanavond daar te reserveren. Wel op voorwaarde dat ze verse mossellen hebben… Die hebben ze uiteraard.

We moeten nog boodschappen doen, maar inmiddels hebben we op de haven alleen al ruim een uur gelopen… Naar de supermarkt is het ook zeker een half uur lopen en dan weer terug sjouwen. Inmiddels is het ook weer flink gaan waaien dus op de fiets gaan is ook niet echt aantrekkelijk. De jachthaven zelf heeft wel een kleine supermarkt, maar de prijzen zijn bizar en het aanbod is minimaal. Eigenlijk alleen snacks, drank en wat spullen voor het ontbijt. Naast de jachthaven ligt en vakantiepark en die blijkt ook een winkel te hebben. We besluiten eerst daar te kijken voordat we naar het dorp lopen. Die supermarkt is ook beperkt, maar aanzienlijk uitgebreider dan op de jachthaven en de prijzen zijn iets schappelijker. We besluiten hier de belangrijkste zaken te kopen. Eventueel wil Rob morgenochtend nog wel op de fiets naar het dorp gaan.

‘s Avonds eten we lekker en gezellig in het restaurant. Aansluitend drinken we nog wat aan boord en gaan we tijdig naar bed.