Vandaag varen we naar Lemmer, daar zijn we al even niet meer geweest. Er staat een knoop of 15 schuin op de kont en met de golven erbij wiebelen we aardig voort. Na een uurtje valt Rob’s oog ineens op de klem van de neerhouder en hij gooit die in een keer helemaal los. Meteen staat er een mooie twist in het zeil en is er rust aan boord.
Op de Goya hadden we altijd de neerhouder los staan, alleen met pal voor de wind, maar op de Sponky stonden we er niet bij stil door de ophouder die erbij zit.
In de afgelopen twee weken dat we met de Sponky vaarden kregen we maar geen rust in de boot, achteraf zo eenvoudig als wat en bijna raar dat we daar niet bij stil stonden. Hoe ervaren je dan ook bent, simpelweg omdat je met zo veel nieuwe dingen bezig bent (en door het slechte weer nauwelijks gezeild hebt), duurt het zo maar een paar weken voordat je er bij stil staat.
In Lemmer leggen we aan in de Buiten Jachthaven. De havenmeester is nergens te vinden, maar na een telefoontje komt hij aangefietst. Na het afmeren gaan we de stad in. Er blijkt een jaarmarkt te zijn en met het mooie weer is het super gezellig. Bij de Britste pub drinken we Guinness en bestellen we een borrelplank. Het was niet de bedoeling, maar het was zoveel dat het meteen ons avond eten werd…
We zitten eerst binnen (wel voor de opengeslagen ramen) en daarna gaan we nog even buiten zitten. Je merkt dat het in de middag met de zon best lekker is maar aan het einde van de middag en in de schaduw is het al snel koud. Wat dat betreft hebben we geen beste zomer. Het is pas begin augustus, maar het voelt als eind september.