Onderweg naar Engeland

Dit jaar is de openingstocht van de Kustzeilers met hemelvaart en wel naar Ipswich. Bedoeling is dat iedereen op eigen gelegenheid er naar toe vaart. Hoewel ik (Rob) al jaren lid ben en in meerdere commissies deelneem, heb ik nog nooit een tocht meegevaren. Eenmaal de Driehoek Noordzee in 2010, maar toen was ik nog geen lid.

Dit jaar wordt dus de eerste keer, maar niet met de eigen boot. Samen met goede vriend Kees-Jan, recent ook lid, varen we met zijn boot mee. Corry brengt me in de ochtend naar Stellendam, waar we direct afvaren. Het is 11:30.

We weten van andere kustzeilers dat die pas bijna 12 uur later willen vertrekken. Om 23:00. Wij vinden het echter wel prettig om morgen in de middag aan te komen. Dan kun je nog even de stad in en eventueel met andere leden een steigerborrel organiseren.

We kunnen vlot door de sluis en motoren het eerste stuk tegen de wind in. De vaargeul is hier smal en ernaast is het ernstig ondiep… beter om niet te kruisen. Aan het einde van de geul kan het zeil op en hebben we redelijke wind, 7 tot 9 knopen. De voorspelling is dat de wind eruit zakt, de vraag is hoelang we kunnen zeilen. In de loop van de avond/nacht moet de wind weer terugkomen. Tegen… dat dan weer wel 😉

We zijn een uur of twee onderweg als we vinden dat het roer wat bewegelijk in zijn koker zit. Bij inspectie krijgt Kees-Jan het voor elkaar om zijn reddingsvest op te blazen. Het touwtje was niet goed in zijn vest opgeborgen en bleef achter iets hangen. Als een vis op het droge zit hij vervolgens in de kuip. Gelukkig zijn er vesten genoeg aan boord 🙂

Twee uur later hebben we twee dolfijnen (of bruinvissen?) naast de boot. Zeker een minuut of vijf blijven ze in de buurt. Ze duiken op naast de boot en schieten onder water door voorlangs. Een uur later duikt er ook nog een zeehond op en twee keer een Jan van Gent. Het lijkt de dierentuin wel . Ondertussen varen we op de motor. De wind is vrijwel weg en we hebben een lange weg te gaan. Afwachten en dobberen is er niet bij.

Kees-Jan maakt pasta en ik was af. Eigenlijk hadden we bedacht om wachten te draaien van 3 uur te starten om 21:00. Om 20:00 stel ik voor om nu alvast te starten met de wacht. Dan heb je niet wacht van 00:00 tot 03:00, maar van 23:00 tot 02:00 en de volgende vervolgens tot 05:00. Dat breekt net het diepste van de nacht wat beter. Kees-Jan deelt mijn mening en vervolgens doen we vijf minuten moeilijk over wie de eerste wacht neemt. Het maakt mij niet uit, dus beslis jij maar, roepen we beiden. Uiteindelijk hakken we de knoop maar door. Kees-Jan duikt als eerste zijn kooi in.

De nacht weer in

Ik verkleed me alvast naar thermo- en fleece kleding. Een half uurtje later gaat ook de muts op. Het warme weer van de afgelopen dagen is helaas ten einde gekomen. Om 21:30 kan de motor uit en zeilen we weer. Een uur later houdt Kees-Jan zijn rust voor gezien en duik ik er in.