Vandaag waait het flink door en dit gaat in de middag nog verder toenemen. Daarom willen we op tijd weg. Rob haalt eerst nog verse broodjes bij Hema en we verlaten de marina rond een uur of elf. Als we aankomen bij de Oranje sluizen kunnen we direct schutten en door bij de brug. Zodra het kan hijsen we de fok en gaat de motor uit.
Het idee is om in de buurt van Muiden voor anker te gaan. Er ligt daar een eilandje en een dam en we verwachten daarachter relatief rustig te liggen. Als we echter aan het einde van het IJ stuurboord uitslaan richting het ons gewenste plekje hebben we al snel het gevoel dat we door het weiland in plaats van het markermeer varen. De waterplanten groeien massaal tot aan het oppervlakte.
Wijs geworden uit eerdere ervaringen met de vorige boot besluiten we richting Pampus te gaan. Wellicht dat we daar rustig kunnen liggen en anders varen we door naar Muiderzand. Pampus blijkt niet alleen onvoldoende beschutting te geven om voor anker te gaan, ook lijkt het hier meer op een grasveld dan een meer. We proberen nog een volgende ankerplek in de vluchthaven van Muiderzand. Niet alleen blijkt deze ongunstig op de wind te liggen, ook daar ligt het weer vol met waterplanten.
Om nog vooruit te kunnen komen hebben we al meerdere malen de motor moeten aanzetten en vol gas achter moeten varen. We houden dan even snelheid, maar dat duurt zelden lang. Een ding is zeker, op het Markermeer zullen ze ons niet veel meer zien.
Bij de ingang van de haven van Muiderzand is een platbodem aan het manoeuvreren. Hij wil precies bij de ingang aan leggen en met al die wind en golven kost dat de nodige moeite. Ondertussen liggen wij op de golven en in de wind buiten te wachten. Als we er eenmaal door kunnen varen we naar de aan ons toegewezen box. De wind staan vol op de box, dus in onze wijsheid besluiten we met de kont naar achter aan te leggen zodat we -eenmaal aangelegd- in de kuip uit de wind zitten.
Dat was echter makkelijker bedacht dan uitgevoerd. De wind staat net iets scheef op de box en de boot blijkt nu (voor het eerst) zeer windgevoelig te zijn bij weinig snelheid. De kop draait meteen weg als Rob achteruit de box insteekt. Voor we het weten liggen we scheef, half in box, half eruit. Er is geen houden meer aan en we moeten eruit. Het lukt vervolgens niet meer om de punt in de wind te krijgen middels roer, motor en/of boegschroef binnen deze kleine ruimte. De box is aan het begin van de steiger en dus vlak bij de kant, waardoor we daar weinig ruimte hebben om te manoeuvreren. We proberen het twee keer, maar dit gaat niets worden. Goed om te weten voor de volgende keer.
We besluiten dan maar om met de boeg naar voren af te meren in de box. Ondertussen komen er overal behulpzame mensen aan gerend om ons te helpen. Met de boeg naar voren afmeren is een makkie en dus niet nodig, maar leg dat nog maar eens uit als ze je net zo hebben zien stuntelen… Enfin, met de nodige -maar niet altijd even handige hulp- van anderen liggen we even later in de box.
Groot voordeel van Muiderzand is dat de watersportwinkel George Kniest hier gevestigd is. Rob liep de afgelopen weken alle watersport winkels af voor een verlenging van de backbone van het Raymarine netwerk aan boord. Nergens te krijgen, maar hier hebben ze die gegarandeerd. Terug aan boord is binnen twee minuten de AIS aangesloten. Nu zenden we niet alleen uit, maar kunnen we zelf ook de andere schepen op de plotter zien.
Beter nog! Ze hebben hier een van de waterglazen die we zochten. Nu hebben we in ieder geval twee van de lage glazen (prima als port glas) en hoeven we alleen nog op zoek naar de hoge variant (voor de limonade).
We drinken wat binnen bij het restaurant op de haven en lopen nog even het havenwinkeltje binnen. Eigenlijk hebben we niets nodig, maar dan zien we bitterballen. Ach.. We hebben een oven. Waarom niet. Ze willen het echter niet afrekenen bij de kassa… Blijkt hun eigen voorraad die ze gebruiken voor een snackservice die ze in de haven runnen. Op zich prima, maar leg ze dan niet in de winkel! Ze werden ook nog boos dat we ze gepakt hadden. Hoe moesten wij dat weten? Ze liggen gewoon in een vitrine. Zeker weten dat we hier nooit bitterballen bestellen 🙂