Vandaag is het opnieuw kruisen, kruisen en kruisen. Wel zijn de slagen groter dan gisteren waardoor het minder zwaar is. Het waait echter pittig en de stuurautomaat heeft het zwaar. Het duurt echt uren voor ik uiteindelijk in Enkhuizen ben. Ik was om 05:35 vertrokken uit Hindeloopen en ik ben pas om 10:28 bij de Krabbegatssluizen. Met een lopend windje is het normaal 3 uur varen.
Bij het inlopen van de sluis komen er nog een aantal singledhanders aan vanuit de oude haven. Die hebben waarschijnlijk vannacht lang doorgevaren, maar konden uiteindelijk niet eerder vertrekken omdat we ieder etmaal minimaal 8 uur verplicht rust moeten houden. Ik ben blij dat ik die gisterenavond genomen heb. Ben niet zo avond mens.
In de sluis leg ik een tweede rif in het grootzeil. Een beslissing waar ik later zeer blij om ben. Het gaat steeds harder waaien en de fok moet ik tot een puntje wegdraaien om niet steeds uit het roer te lopen.
De wind zou in de loop van de middag draaien naar het west en om die reden blijf ik aan de west kant van het Markermeer. Als de wind tijdig draait scheelt dit een hoop kruisen naar Volendam. De wind neemt wel toe, maar draaien doet hij niet.
Bij Volendam waait het dusdanig hard dat ik het niet verantwoord vind om volgens de regels op zeil naar binnen te varen. Ik zie twee andere singlehanders eenzelfde besluit nemen en we varen op de motor naar binnen met de zeilen gezakt.
In de haven liggen nog een stuk of 6 singlehanders. Ze helpen ons met aanleggen, want de wind wakker steeds verder aan. Ook dreigt er een flinke bui. Als ik samen met een andere boot aanleg komt de havenmeester aangestormd. Hebben we dat boord “Gereserveerd” niet gezien. Eh, ja. En?
Enfin, we mogen overal liggen, maar niet daar. Als ik aangeef dat ik alleen een stempel wil en dan weg ben slaakt hij eerst een diepe zucht om vervolgens te wenken, kom maar mee. Met zijn allen stormen we naar het havenkantoor en krijgen we onze gewenst stempels.
De andere blijven de bui afwachten, maar ik besluit meteen weg te gaan. Ik wil in ieder geval vanavond in Lelystad finischen en heel misschien wel voldoende tijd hebben om direct door te varen naar Enkhuizen.
Als ik alle zeilen net weer geheven heb krijg ik een mega bui over mij heen. De regen slaat horizontaal over het water en de wind is zo hard dat de golven plat slaan. De boot overigens ook en de Goya ligt ruim met haar gangborden in het water.
Met veel moeite kan ik de fok uiteindelijk wegrollen, maar de wind heeft alleen al op het losse grootzeil en de tuigage zoveel grip dat we niet overeind komen. Met veel moeite krijg ik uiteindelijk de boot voor de wind waardoor we stabiliseren. Na circa 10 minuten is de bui over en is het bijna wind stil. De wind is nu ook volledig, zoals voorspeld, gedraait naar het westen.
Binnen is alles drijfnat. De regen die horizontaal over het water ging, ging ook horizontaal de boot in, dwars door de kajuit, zelfs tot in hut voorin. De regen zit zelfs op het plafond.
Na 10 minuten aankijken besluit ik da de fok wel weer uit kan. De lucht klaart op en de wind blijft een rustig drietje. Dan blijkt er een grote scheur in de fok te zitten. Dat is niet best en het is maar de vraag of we er mee door kunnen varen. Als ik echter koers naar Pampus zet wordt duidelijk dat we niet heel scherp aan de wind hoeven te varen en dan staat er minder druk op dat deel van het zeil. Ik vind dat het wel kan. Van Pampus naar lelystad is sowieso voor de wind en dat kan zeker.
Na het rond van Pampus besluit ik de Westland/Utrecht weer te zetten. Maar als ik na 15 minuten weer buien boven Amsterdam zie verschijnen haal ik het voor de zekerheid maar weer weg. In zo’n bui wil je niet zo’n groot zeil hebben staan, dan wordt het zeker gevaarlijk. Bovendien wordt het donker ook en dat is ook niet handig.
Om 20:00 dobber ik een mijl of drie voor de sluis. Er is nog maar weinig wind en ik tel mijn knopen. Ik kan rustig blijven dobberen richting sluis en daarna verder dobberen richting de jachthaven voor de sluis. Maar dan ben ik er pas om een uur of 23:00 en morgen is het ook niet echt prettig weer.
Voor mij is het geen wedstrijd, maar juist gewoon een mooie tocht. Ik had al besloten om mij wel aan de regels te houden en de stempels te halen, maar alle andere opdrachten zoal het bijhouden van het journaal, de foto wedstrijd enz. te negeren. Een prijs zou ik dus toch al niet krijgen en het finishen was ook geen doel op zich. Wat mij betreft heb ik alles gedaan wat ik wilde toen en die drie uur dobberen kan ik eigenlijk wel missen.
Ik besluit de motor te starten. Als het even meezit ben ik dan om 23:00 in Enkhuizen ipv van Lelystad. Bovendien voorkom ik dan ook dat de fok nog verder uitscheutr, want in het afgelopen uur is die ook een meter verder gescheurd met al dat geklapper.
Ik meld me af via de whatsapp en kan gelukkig snel door de sluis. Al met al duurt het dan toch langer dan je denkt, maar om 00:15 leg ik aan in de box. Om 00:35 loop ik thuis door de voordeur, nog wel compleet aangekleed in zeilpak met reddingsvest en muts.
