Het zou een ongelijke strijd moeten zijn. Een 37 voeter met doorgelat grootzeil en een grote genua (voorzeil) tegen een 31 voeter met een rol grootzeil, een high-aspect fok (klein voorzeil) en een achter de boot aan slepende bijboot. Een grotere boot betekent een hogere mast (meer wind), grotere zeilen meer kracht en geen bijboot uiteraard minder weerstand. Toch houden we de 37-er bij en halen we hem zelfs in. Rob zit met geknepen ogen achter het roer te turen naar de verklikkers in het zeil. Net als de boot voor ons reageert hij op de zwakke vlagen en zucht gelaten als de wind tussen die vlagen wegvalt. Meneer is helemaal in zijn element 🙂
Na een uur gaan we overstag, net op het moment dat we op het punt zijn om de andere boot te passeren. Vooruit ligt echter duidelijk zichtbaar weinig wind en het gaat al langzaam… nog trager is geen optie.
Later zitten we samen naast elkaar in de kuip onder een fleece dekentje. Zelfs Rob heeft zijn korte broek voor een lange broek en zijn slippers voor schoenen verwisseld. De zon mag dan schijnen, het is hartstikke koud! Gelukkig genieten we van warme kroketten die we in de oven hebben gemaakt. Hoe hebben we jaren zonder oven kunnen doen! De wind is inmiddels (tijdelijk) aangetrokken tot wel zeven knopen en we ‘scheuren’ met 4 knopen langs het vogeleiland :). Een kunstmatig aangelegd eiland hier in het IJsselmeer. Er staan geen bomen op, dus je ziet er eigenlijk weinig van. Pas dichtbij zie je een stroom riet boven het water.
Na drie uur naderen we de Ven. Een stukje waar we meestal nog geen uur over doen vanuit Medemblik. We moeten eigenlijk overstag. Weer 30 tot 40 minuten de andere kant op voor we de juiste koers weer kunnen zetten. We smokkelen en zetten de motor aan. Een kleine mijl verder zouden we weer koers kunnen zetten. 10 minuten motoren versus een uur kruisen met deze wind. Moet kunnen met een Bavaria 🙂
Van lui wordt je echter moe, dus motoren we ook de laatste twee mijl. Heel even hadden we toch nog het zeil uitgezet, maar met een nog verder draaiende wind tegen van 3-4 knopen (1 bft) hadden we er geen zin meer in.
Eenmaal aangelegd in de haven stikken we zowat in kleding die we aanhebben. Toch maar weer snel die korte broek aan. We waren eigenlijk van plan de Cobb mee naar huis te nemen en in de tuin te BBQ-en. De enorme hoeveelheid vliegjes in de haven doet ons anders besluiten. Hier vliegjes betekent thuis omkomen in de vliegjes. We blijven dus gezellig hier (in de zon) om pas naar huis te gaan als het buiten niet meer lekker is.