Corry is inmiddels al weer enige tijd uit het gips, maar het lopen gaat nog steeds niet van harte. Van zeilen komt dan ook niet veel. Dit weekend willen we toch even weg. Als is het maar voor het gevoel dat Sponky de box uit is geweest.
Het is heerlijk zonnig en er staan een klein twee tot drie. Het gaat niet hard, maar het is heerlijk varen. Direct bij uitvaren bij het Krabbersgat gaat die spi erop en die blijft staan tot aan de ingang van de haven in Stavoren.
Onderweg heeft Rob zware irritatie aan zijn arm. Er lijken duizenden kleine splinters in zijn armen te zitten. Hij moet ergens met zijn blote arm tegenaan geschuurd hebben wat dat heeft veroorzaakt. We verdenken zowel de spi-boom als de oude spinnaker schoten. Morgen maar eens goed naar kijken.
We besluiten om naar buitenhaven te gaan. Dat is dan wel 10 minuten lopen naar het centrum, maar zo blijven ook nog wat in beweging 🙂
Met haar bergwandelschoenen is het redelijk te doen om naar het centrum te lopen. We rustig aan. Wel raar dat het na 5 weken nog steeds zo zeer doet. Op het terras in de oude haven is het heerlijk in de nazomer zon. Het is gewoon warm.
Terug op de haven inspecteert Corry de spi-boom. Ze heeft alleen haar vinger er maar overeen te halen om direct te zien en te voelen dat de spiboom de boosdoener is. Ze veegt direct een laag stof eraf dat bestaat uit kleine carbonvezels. Die zitten nu ook allemaal in Rob zijn arm. Wellicht toch door de vele zon deze zomer?
Oplossing is om hem van de winter kaal te halen en in de twee componentenlak te zetten. De klauwen (waar de lijnen doorheen gaan) waren ook al toe aan revisie dus dat wordt een totaal projectje…