Het weer ziet er de komende dagen mooi uit. Wat ons betreft wordt het dan ook een kerst op het water. We hebben bedacht dat we langzaam afzakken naar Muiden. Daar een dagje blijven. Lekker naar de sauna in Weesp en dan weer rustig terug. De planning is om zondag weer in Enkhuizen te zijn.
Als we rond halfeen wegvaren staat er een knoop of 12. Het is een mijl of 15 varen en dat betekent rond de 3 uur varen. We willen in Lelystad voor anker, maar wel na de sluis. Daar moeten we ook nog wat tijd voor inruimen en het is wel handig om voor anker te liggen voordat het donker is.
De wind staat gunstig dus de spi staat al snel. Na drie kwartier zien we echter een forse regenbui aankomen en twijfelen over wat te doen. Niet alleen vanwege mogelijke vlagen wind. Een drijfnatte spi aan boord is ook niet alles. Als we de eerste druppels voelen halen we hem daarom maar snel weg. Achteraf bleef het bij die paar druppels en ging de bui net achter ons langs.
Rob heeft geen zin om hem weer te zetten dus we gaan door op het grootzeil en de fok. We maken evengoed nog 5 knopen snelheid. Daar is geen man mee overboord. Als we de ondiepte tot Trintelhaven, een vluchthaven halverwege de dijk Enkhuizen-Lelystad, voorbij zijn veranderen we fors van koers. Dan varen we vrijwel aan de wind richting de sluizen.
Eenmaal daar aangekomen roept Rob de sluizen op. Ze reageren meteen en de sluisdeuren openen zich. In de kolk staat nauwelijks wind en met losse lijnen liggen we eenzaam te wachten in de 190 meter lange sluis. Al met al liggen we er ruim een kwartier. De sluizen staan inmiddels al weer wijd open, maar de brug is nog dicht. Rob maakt ondertussen het anker maar alvast klaar.
Eenmaal door de brug varen we om naar de spuigaten onder de ‘hurkende man’. In de volksmond ook wel poepende man genoemd. Een mooi kunstwerk op de dijk dat geheel bestaat uit buizen. Als het anker eenmaal ligt zet Corry Sponky nog even flink in zijn achteruit om zeker te weten dat we vast liggen. Het anker geeft geen krimp. Niet dat er veel wind is voorspeld, maar zo bij de spuigaten kun je beter het zekere voor het onzekere nemen.
Binnen stond de kachel al aan en snel trekken we de vele lagen zeilkleding, fleece truien, fleece broeken en warme sokken uit. 15 minuten later is het buiten pikdonker. Mooie timing!
’s avond eten we zalm en gestoofde aardappel uit de oven. De 500 gram zware moot is veel te veel voor ons beiden, maar wel een kerstmaal als niet te versmaden.