Om iets voor 10:42 melden we ons bij de brug. Er liggen al een boot of vijftien te wachten. De brug gaat iets later open en in konvooi gaan we er door. De havenmeester had ons gisteren gewaarschuwd dat je wel door moet varen want anders heb je kans dat ze de brug voor je sluiten. Het merendeel van de boten maakt zich daar blijkbaar niet druk om want het vaart met een slakkengang. Als gevolg dat de volgende brug behoorlijk lang open moet staan. Via luidsprekers worden de boten gemaand om sneller te gaan varen, maar lang niet iedereen geeft daaraan gehoor. Bij de volgende brug wacht de brugwachter dan ook tot iedereen er is. Maar ook dat werkt niet, want in plaats van aaneen te sluiten blijven de achterblijven ver uit de buurt wachten. De opmerking van de havenmeester lijkt ons hier gepast. Gewoon de brug dichtgooien voor de achterblijvers. Dat leert ze wel.
Probleem is blijkbaar dat de meesten het eng vinden om dicht bij elkaar te varen. Daar valt zeker wat voor te zeggen want daar komt immers de meeste schade uit. Zeker als het flink waait. Er staat nu echter nog geen 5 knopen wind, ofwel 2 bft. Nou ja, we moeten het er maar mee doen, maar het duurt zo allemaal wel lang.
In Middelburg moet we wachten tussen de laatste twee bruggen. Wellicht neemt de brugwachter hier wraak, want hier is weinig ruimte en de wind steekt net een beetje op. Niet iedereen wordt daar enthousiast en we moeten om onduidelijke reden ruim 25 minuten wachten .
Daarna verkassen we naar de binnenhaven. We hebben mazzel. De havenmeester staat klaar om ons een box toe te wijzen en de brug gaat open om ons door te laten. Goed geregeld!
Daarna gaan we de stad in. Het is een vestingsstadje waar veel oude gebouwen bewaard zijn gebleven. We zijn verwend met Hoorn en Enkhuizen naast de deur, maar dit is ook zeker de moeite waard. De huizen zijn hier hoger en imposanter dan in Noord Holland. Zo zuinig waren de Zeeuwen dus ook weer niet. We hebben onze museumkaart bij ons, maar het is veel te warm om het Zeeuws museum te bezoeken. We wandelen op ons gemak de stad door en doen boodschappen bij de Albert Heijn. Daarna bezoeken we de watersportwinkel van Jos Boone (mooie slippers voor Rob gescoord) en dan is het tijd voor de kuip borrel. Wandelen maakt dorstig.
We eten spareribs uit de oven. Gekocht in Belgie en verdraaid goed. Mooi dik stevig vlees om de botten. Dat kennen we in Nederland bijna niet. De wifi in de haven is ook prima. Alles is weer up-to-date en de nodige Netflix afleveringen zijn weer gedownload.