We gaan om een uur of 10:00 ankerop. Rob heeft eerst nog vanuit de bijboot foto’s van de Sponky gemaakt. Het is 10 mijl naar Cowes en we hebben stroom tegen. We kunnen wel op het juiste tij wachten, maar dat duurt net zo lang als gewoon gaan varen. We gaan dus gewoon.
Er staat een licht windje. Kruisend goed te doen en we zeilen al zo weinig. Na anderhalf uur stoppen we er toch mee. De stroom verzet ons zoveel dat we nauwelijks vooruit komen. Opnieuw dan maar motoren.
Bij Cowes kiezen we voor de Shepard Warf Marina. Dat is de tweede marina aan de zuidoever. We worden gedirigeeerd naar het noordelijke bassin en mogen aanleggen bij een Nederlandse boot. Ook een kustzeiler zo te zien aan het verenigingsvlaggetje.
Bassin klinkt groot, maar het is best krap. We besluiten om de boot nog om te leggen zodat we morgen vooruit weg kunnen varen. Achteraf een goede beslissing. We liggen nog niet goed en wel vast als het ineens volloopt. Lagen we net nog met een boot of 4, 30 minuten later liggen we volkomen ingebouwd tussen pakweg 20 schepen.
Cowes is het zeilers Mekka en dat is te merken. Het is een komen en gaan van boten. Onderwijl varen ook drie verschillende ponten af en aan. Hoewel we hier redelijk rustig liggen qua golfslag is het verder een ongelooflijke herrie. Dat zijn we niet meer gewend. We gaan op zoek in de stad naar een leuk terrasje aan het water. Dat is hier toch wel lastig te vinden. Er zijn sowieso weinig terassen. Zeilers zitten veelal aan boord. Geen boterham aan te verdienen. Uiteindelijk vinden we een pub die uitkijkt over een parkeerplaats met daarachter zicht over de Solent. Met wat fantasie zit je aan het water. Op de terugweg doen we boodschappen bij de M&S foodmarkt. In Nederland kun je er alleen kleding kopen, maar hier is het ook een supermarkt.
We zitten nog steeds te twijfelen over wat we gaan doen morgen. Fietsen of met de bus het eiland rond. Rond een uur of zes komen de eigenaren van de boot naast ons terug. Ze balen ervan dat ze ingebouwd zijn want ze wilden morgen om 05:00 vertrekken richting Eastbourne. Om zo vroeg in de ochtend vrijwel alle boten vragen te verkassen is niet echt opportuun. We doen de suggestie om het dan nu te doen. Dat vinden ze wel een idee en hij overlegt met de andere boten die in de weg liggen. Uiteindelijk komt hij terug en zegt dat ze rond een uur of negen vanavond willen wisselen van positie. Dan zou iedereen die moet meewerken er zijn.
Wellicht hadden we beter ons mond kunnen houden. Dat betekent hooguit een glaasje rose bij het eten, want om met drank op te gaan manoeuvreren gelijktijdig met een stuk of tien boten in deze kleine ruimte is niet echt handig. Mocht er schade komen dan vinden ze dat vast niet fijn bij de verzekering. Na een uurtje melden de buren dat ze toch maar een dag later vertrekken. Iedereen zit nu maar te wachten. Ze begrijpen dat dat niet handig is. Ze willen wel graag morgen om een uur of negen vertrekken. Dan gaan ze naar de marina in Portsmouth om de dag erna zonder problemen richting Eastbourne te kunnen vertrekken.
We maken nog een praatje met ze. Ze hebben vandaag de route over het eiland met de bus gedaan. Lastig omdat niet alle bussen op elkaar aan sluiten. Ze adviseren om te gaan fietsen. Er zijn best goede fietspaden. Overigens echt niet zo vlak als de beweringen op de website van het eiland. Het is af en toe best aanpoten. Klinkt als een goed idee. Aan de andere kant zitten we ons af te vragen of we morgenochtend ook niet eerst naar een andere marina willen. Enerzijds omdat wij overmorgen niet hetzelfde probleem van vertrekken willen hebben, anderzijds omdat we hier erg moe van alle herrie worden.
De hoeveelheid (motor)boten en ferry’s maken al veel kabaal. Aanvullend komen er regelmatig groepen dronken toeristen langs van rondvaartboten die iets verder op de steiger hen ophalen en afzetten. Engelse vrouwen en drank staan garant voor veel geschreeuw en het is even leuk, maar het moet niet te lang duren. Verkassen is wel een ingreep op het programma. In de nieuwe haven kun je niet voor een uur of 11:00 aankomen en voordat je ligt, fietsen uitgepakt hebt enz. We kijken het nog maar even aan.