Het waait nog steeds hard en in Almere Muiderzand is weinig te doen met dit weer. Dus vertrekken we naar Volendam. De wind staat pal west en we motoren eerst door de vaargeul tot het moment dat we weer kunnen zeilen. Koers richting het paard van Marken. We varen alleen op de high aspect fok (een klein voorzeil, maar efficiënt gesneden zodat het toch veel kracht geeft) en maken ruim 6 kn. Binnen een kwartier varen we echter al minder dan 3 kn. Dit terwijl de windsnelheid zeker niet af is genomen. Er staat nog steeds dik 20 knopen ware wind op de meter.
We rollen de rok op, starten de motor en varen vol gas achteruit. We zien geen eiland met waterplanten verschijnen, maar ze moeten er wel zijn geweest, want de snelheid is weer volledig terug. We varen eerst maar door in de vaargeul tot het eerste knooppunt (voorbij Pampus). Het is daar op de kaart niet veel dieper, maar het ligt wel verder uit de kust. Hopelijk zijn hier minder planten.
Vanaf daar kunnen we goed varen. Wel neemt de wind verder toe en moeten we zelfs de high aspect fors reven. De snelheid wordt er niet minder door, maar het comfort aanzienlijk. We slaan in ieder geval niet iedere keer plat met een uitschieter wind (tot 30 kn). Corry zeilt de boot tot aan het paard van Marken waarna we het laatste stuk tegen de wind in motoren.
In de haven merken we nu voor de tweede keer dat de boot best windgevoelig is als je weinig snelheid maakt. Bij het aanvaren van de box varen we te langzaam langs de boxen aan lager wal en prompt komen we er niet meer weg. Er is onvoldoende ruimte om gas te kunnen geven en op te sturen tegen de wind in. Ook de boegschroef helpt niet om met 25 kn de boeg tegen de wind in te sturen. Uiteindelijk varen we achteruit ver terug om opnieuw aan te varen. Nu met voldoende snelheid en voldoende afstand van de boxen aan lager wal. We leggen keurig aan en binnen 5 minuten is alles weer opgeruimd, aangesloten en vastgelegd: schoon schip!
Nadat we afgerekend hebben bij de havenmeester gaan we het stadje in. Bij de watersportwinkel vinden we het hoge (plastic) waterglas waar we al anderhalve week naar op zoek zijn. Zo is het servies ook weer compleet!
Daarna is het lekker ‘an zitten’ op de dijk, mensen kijken, boodschappen doen en aansluitend lekker eten aan boord.