Overstag, overstag, overstag. (…) en overstag

Vandaag kan ik niet vroeg vertrekken. Ik moet eerst tanken en de havenmeester is er pas om 08:00. Het waait pittig door en ik moet aan hoge wal aanleggen aan een klein steigertje, maar het gaat goed. De havenmeester voorziet me van een mooie stempel en suggereert dat ik de nieuwe korte route naar Vlieland neem via het Schuitengat. Dat is rechtstreeks van Terschelling naar Vlieland over een ondiepte die dit jaar voor het eerst (weer) betond is. Klinkt wel spannend na het vastliggen op de Meep, maar volgens de havenmeester staat er zeker 3 meter water. We wagen het er maar op.

Via het Schuitengat, wat idd zeer goed te doen was, ben ik in 1,5 uur in Vlieland. Zo snel heb ik het nog nooit gedaan. Normaal moet je omvaren via de Slenk en dat heb je altijd op een stuk stroom tegen waardoor je niet alleen extra mijlen maakt, maar ook behoorlijk belemmert wordt in je snelheid. Binnen 30 minuten ben ik weer onderweg, nu terug naar Kornwederzand.

Het wordt kruisen, kruisen en kruisen. Vooral in de boontjes, een smalle geul van Harlingen naar Kornwederzand, is het hard werken. Op sommige plekken is het maar 100 meter breed, het is best druk, ook nog eens laag water zodat je niet buiten de geul kan en de wind staat pal tegen. Aangekomen in Kornwederzand heb ik het gevoel alsof ik de hele ochtend in de sportschool heb doorgebracht. Eigenlijk is dat ook zo.

Ik heb net de brug gemist en moet 3 kwartier wachten. Na de brug en sluis vaar ik om pakweg 18:30 het IJsselmeer op. Ik wilde eigenlijk naar Enkhuizen, maar na enkele uren kruisen valt de wind weg en lijkt het erop dat ik daar niet ga komen voor 24:00. Ik besluit uit te wijken naar Hindeloopen. Morgen is er meer wind en dan zal ik er uiteindelijk sneller zijn.